Opinie na temat USB Power Pack z ogniwem słonecznym czy rzeczywiście warto inwestować?

"Zbynek Ltd." <sp2scf.spamstoper@poczta.onet.pl> wrote in message
news:nbgjj5$nuq$1@node2.news.atman.pl...
Oba mają po 0.08% soku malinowego. I kto tu kogo robi w bambuko, Panie
Pszemol?

No przykre, fakt.

Oba mają po 0.08% soku malinowego. I kto tu kogo robi w bambuko,
Panie Pszemol?

No przykre, fakt.

I, jak wspominałem, najgorszy ból jest w tym, że prawdziwego soku
malinowego nie uświadczysz. Uzbieram na zakup, tylko niech on po
prostu będzie. Kiedyś, nasze babcie, jak leżeliśmy przeziębieni
w łóżku, serwowały nam sok malinowy z herbatą, czy co tam było.

I jakoś to nas kurowało podobno. A taki fałszywy sok, co malinowy
jedynie udaje, pomoże?
Wiem o efekcie placebo, ale mnie chodzi o rzeczywiste działanie.

Z naciskiem na "co tam było", bo na pewno nie był to "sok malinowy".
Najwyżej syrop, robiony na gorąco i na słodko z wykorzystaniem osmozy.
I w kręgach zbliżonych do moich babć nazywano to własnie syropem.
Przepisy UE podzielają babcine poglądy -- w ich myśl "sokiem" można
nazywać tylko coś wyciśniętego ze świeżych owoców, bez dodatku wody.
Taki sok malinowy istnieje, ale ani się nie nadaje do niczego, ani
nie jest trwały. Taka tam różowa woda. Babciny syrop też by się słabo
dziś sprzedawał -- był mętny, a nade wszystko kolor miał blady i wciąż
jeszcze blednący z czasem. Nikt czegoś takiego dzisiaj nie kupi.

ACMM-033 napisało:

Oba mają po 0.08% soku malinowego. I kto tu kogo robi w bambuko,
Panie Pszemol?

No przykre, fakt.

I, jak wspominałem, najgorszy ból jest w tym, że prawdziwego soku
malinowego nie uświadczysz. Uzbieram na zakup, tylko niech on po
prostu będzie. Kiedyś, nasze babcie, jak leżeliśmy przeziębieni
w łóżku, serwowały nam sok malinowy z herbatą, czy co tam było.

Z naciskiem na "co tam było", bo na pewno nie był to "sok malinowy".
Najwyżej syrop, robiony na gorąco i na słodko z wykorzystaniem osmozy.
I w kręgach zbliżonych do moich babć nazywano to własnie syropem.
Przepisy UE podzielają babcine poglądy -- w ich myśl "sokiem" można
nazywać tylko coś wyciśniętego ze świeżych owoców, bez dodatku wody.
Taki sok malinowy istnieje, ale ani się nie nadaje do niczego, ani
nie jest trwały. Taka tam różowa woda. Babciny syrop też by się słabo
dziś sprzedawał -- był mętny, a nade wszystko kolor miał blady i wciąż
jeszcze blednący z czasem. Nikt czegoś takiego dzisiaj nie kupi.

Zostawiasz grzecznie cytat a jak nie to do domu.

Z naciskiem na "co tam było", bo na pewno nie był to "sok malinowy".
Najwyżej syrop, robiony na gorąco i na słodko z wykorzystaniem osmozy.
I w kręgach zbliżonych do moich babć nazywano to własnie syropem.
Przepisy UE podzielają babcine poglądy -- w ich myśl "sokiem" można
nazywać tylko coś wyciśniętego ze świeżych owoców, bez dodatku wody.
Taki sok malinowy istnieje, ale ani się nie nadaje do niczego, ani
nie jest trwały. Taka tam różowa woda. Babciny syrop też by się słabo
dziś sprzedawał -- był mętny, a nade wszystko kolor miał blady i wciąż
jeszcze blednący z czasem. Nikt czegoś takiego dzisiaj nie kupi.

Co do soku to się zgodzę, ale syrop? Jakoś nie przypominam sobie ani
tego, żeby był mętny, ani żeby był blady. Fakt, nie był robiony przez
babcię tylko mamę, ale po roku wciąż miał piękny kolor. Może kwestia
użytej technologii...

Jakiś czas temu kupiłem na stoisku ze "zdrową żywnością" jakiś taki
syrop, co skład miał bardzo przyzwoity (chyba nawet bez aronii)

- zdaje się że był tam po prostu syrop malinowy. Teraz już nie
pamiętam, stwierdziłem że trzeba spróbować. Tanie to nie było,
smak może nie taki dokładnie, jak ten "robiony", ale zdecydowanie
różnił się od tego z aromatem. Czuć było maliny. I w zapachu,
i w smaku.

Babciny syrop też by się słabo dziś sprzedawał -- był mętny, a nade
wszystko kolor miał blady i wciąż jeszcze blednący z czasem. Nikt
czegoś takiego dzisiaj nie kupi.

Jak zwał, tak zwał, ale do podratowania zdrowia służyło. Skutecznie.
Moje soki, przepraszam, syropy, a zresztą sam nie wiem co to, nie
są mętne ani nie bledną po kilku latach.

A tak w ogóle to soków już nie robię, tylko całe maliny zasypane
cukrem i gotowane w słoiku. Bez dodatku wody. I chemii. Szkoda
marnować owoc tylko dla uzyskania samego soku. I też kilka lat
nie zmienia wyglądu.

Pan Dariusz Dorochowicz napisał:

Z naciskiem na "co tam było", bo na pewno nie był to "sok malinowy".
Najwyżej syrop, robiony na gorąco i na słodko z wykorzystaniem osmozy.
I w kręgach zbliżonych do moich babć nazywano to własnie syropem.
Przepisy UE podzielają babcine poglądy -- w ich myśl "sokiem" można
nazywać tylko coś wyciśniętego ze świeżych owoców, bez dodatku wody.
Taki sok malinowy istnieje, ale ani się nie nadaje do niczego, ani
nie jest trwały. Taka tam różowa woda. Babciny syrop też by się słabo
dziś sprzedawał -- był mętny, a nade wszystko kolor miał blady i wciąż
jeszcze blednący z czasem. Nikt czegoś takiego dzisiaj nie kupi.

Co do soku to się zgodzę, ale syrop? Jakoś nie przypominam sobie ani
tego, żeby był mętny, ani żeby był blady. Fakt, nie był robiony przez
babcię tylko mamę, ale po roku wciąż miał piękny kolor. Może kwestia
użytej technologii...

W żadnym wypadku nie ma koloru takiego, jak syropy przemysłowe. Mam
wrażenie, że ludzie w ogóle zapomnieli, co oznacza "kolor malinowy"
i oczekują wielkiej intensywności doznań wzrokowych. Więc blade dość
są te syropy robione w technologii domowej. Ponieważ zawsze uważałem,
że że w robieniu przetworów domowych najbardziej chodzi o robienie
przetworów domowych, a nie o ich późniejsze użycie, to u nas te słoje
i flaszki przeważnie popadały w piwniczne zapomnienie. Odnalezione po
latach maliny zwasze wypadają blado. Innym zdarza się, że czas przydaje
więcej szlachetności. Także z mętnościa sprawy tak się mają, że gdy
ktoś chce wydobyć w syropie jak najwięcej malinowego jestestwa, to ona
być musi. Złego nic w tym nie ma. Chyba że ktoś zna tajemne technologie,
które i walowy zachowają, i klarowność syropom nadadzą -- tedy chylę
czoła.

Jakiś czas temu kupiłem na stoisku ze "zdrową żywnością" jakiś taki
syrop, co skład miał bardzo przyzwoity (chyba nawet bez aronii)

Co słego jest w aronii? Kupowaliśmy kiedyś aroniowe w specjalistycznym
aroniowym gospodarstwie. Bardzo dobre i na pewno nie tanie. Aronia, to
bardzo zacna roślina.

- zdaje się że był tam po prostu syrop malinowy. Teraz już nie
pamiętam, stwierdziłem że trzeba spróbować. Tanie to nie było,
smak może nie taki dokładnie, jak ten "robiony", ale zdecydowanie
różnił się od tego z aromatem. Czuć było maliny. I w zapachu,
i w smaku.

Ani chybi był to aromat identyczny z naturalnym.

PS pl.rec.kuchnia to zacna grupa. Identyfikatora swojego też
oczywiście ma, ale rozpoznać i omijać go łatwo.

Ponieważ zawsze uważałem, że że w robieniu przetworów domowych
najbardziej chodzi o robienie przetworów domowych, a nie o ich
późniejsze użycie, to u nas te słoje i flaszki przeważnie popadały
w piwniczne zapomnienie. Odnalezione po latach maliny zwasze wypadają
blado. Innym zdarza się, że czas przydaje więcej szlachetności.
Także z mętnościa sprawy tak się mają, że gdy ktoś chce wydobyć
w syropie jak najwięcej malinowego jestestwa, to ona być musi.
Złego nic w tym nie ma. Chyba że ktoś zna tajemne technologie,
które i walowy zachowają, i klarowność syropom nadadzą -- tedy
chylę czoła.

No nie, po paru latach to może faktycznie coś stracić, ale u nas
zawsze robiło się przegląd piwnicy w wakacje. Wydaje mi sie, że
jakieś soki kiedyś zostały na drugi rok i rzeczywiście kolor zrobił
się jaśniejszy, a i smak też się zmienił.

Ale po paru latach to i w sklepie nie powinieneś uświadczyć syropu.

Jakiś czas temu kupiłem na stoisku ze "zdrową żywnością" jakiś taki
syrop, co skład miał bardzo przyzwoity (chyba nawet bez aronii)

Co słego jest w aronii? Kupowaliśmy kiedyś aroniowe w specjalistycznym
aroniowym gospodarstwie. Bardzo dobre i na pewno nie tanie. Aronia, to
bardzo zacna roślina.

Owszem, ale pakowana do wszystkiego jako podstawa, więc na pewno
tańsza niż maliny.

A mnie lubi wykrzywiać gębę - ja się wychowałem na poziomkach,
jagodach, malinach i różnych innych takich zrywanych bardziej
czy mniej osobiście (zależy kiedy) w lesie, na łące albo na
działce.

Oprócz tego brakuje mi jeszcze żab... Pamiętam jak na wiosnę o
zachodzie słońca wydawało się że na zachodzie (tam było jezioro)
ktoś postawił jakieś wielkie głośniki i puszcza kumkanie żab.
Albo że pół nieba samo kumka.

smak może nie taki dokładnie, jak ten "robiony", ale zdecydowanie
różnił się od tego z aromatem. Czuć było maliny. I w zapachu,
i w smaku.

Ani chybi był to aromat identyczny z naturalnym.

Tak trochę poszukałem i wprawdzie nie znalazłem dokładnie takiego, ale:
http://www.bdsklep.pl/anevaj-200ml-sok-malinowy-100,id-47786
http://sklep.iwnirz.pl/sok-malina-100-bio-200-ml-duplikat-1-462.html
http://www.sklepvita.pl/soki-syropy-napoje/8874-SYROP-MALINOWY-250ML-PREMIUM-ROSA-5902036001264.html
https://www.frisco.pl/pid,39570/n,bio-food-syrop-malinowy-bio/stn,product
http://ekosfera24.pl/syrop-malinowy-polska-roza-300g.html

Pytanie co to tak naprawdę znaczy, ale może jednak nie jest tak źle.
Ostatnio kupiłem jakiś taki tłoczony na zimno. Jak otworzę, to mogę
napisać co w środku.

Pardon, że ciachnąłem wszystko, ale tak mi szybciej. Piszesz o utracie
koloru, ale aby to miało zachodzić w... piwnicy? Coś z technologią być
musiało nie halo! Soki mojej Mateczki nie traciły barwy latami. Co
innego w przypadku wyrobów żony: używała takiego "sokownika", gdzie
był skomplikowany system wkładek, na-kładek, i pod-kładek, istna
"matrioszka"! I gotowała w tym go-dzi-na-mi! W efekcie to co w końcu
wyprodukowała miało cienką barwę, istne "siki ciotki Weroniki", mizerny
smak i zero aromatu.

Zaś sok malinowy, taki "najprawdziwszy" robi się diametralnie inaczej.
Nie pomnę już, czy go się w ogóle obrabia w wysokiej temperaturze,
chyba _nie_, a jeśli już, to bardzo krótko! On naciągać ma nie dzięki
Celsjuszom, ale "nastawnie": zasypuje się owoce cukrem, po czym one
mają swoje odstać, ale (uwaga, uwaga!) nie w ciemnicy, lecz na słońcu!
Określony czas, oczywiście, bo potem "w suchym, zimnym, bez dostępu
światła".

Pamiętam, że jeśli owoce nie zostały dobrze obmyte z różności, to
bywało, że w takim "nastawie" pojawiały się... robaki, acz znawcy
tłumaczyli, że "jest to zjawisko normalne, i nie obniża jakości
napoju". Brrr!

PS pl.rec.kuchnia to zacna grupa. Identyfikatora swojego też
oczywiście ma, ale rozpoznać i omijać go łatwo.

Identyfikatora? Znaczy się P. Gł-ka?

Użytkownik "Pszemol"

Zostawiasz grzecznie cytat a jak nie to do domu.

Idź do domu.
---
Chyba nie ogarniasz

Co do soku to się zgodzę, ale syrop? Jakoś nie przypominam sobie ani tego,
żeby był mętny, ani żeby był blady. Fakt, nie był robiony przez babcię
tylko mamę, ale po roku wciąż miał piękny kolor. Może kwestia użytej
technologii... Każdy ma jakieś swoje metody.

Czuć było maliny. I w zapachu, i w smaku.