Jaką indukcyjność ma cewka antenowa Unitra 140/10mm na rdzeniu ferrytowym?

Czy ktoś zna może przybliżoną indukcyjność długofalowej cewki
antenowej na rdzeniu ferrytowym 140/10mm, stosowanej w radiach
produkcji Unitra (uzwojenie koszykowe na plastykowym karkasie,
drut w izolacji jedwabnej)? 500uH?

Nie wiem jakie radia robiła Unitra. Jak masz na myśli jakieś duże (może

Czy ktoś zna może przybliżoną indukcyjność długofalowej cewki
antenowej na rdzeniu ferrytowym 140/10mm, stosowanej w radiach
produkcji Unitra (uzwojenie koszykowe na plastykowym karkasie,
drut w izolacji jedwabnej)? 500uH?

Nie wiem jakie radia robiła Unitra. Jak masz na myśli jakieś duże
(może lampowe) to kondensator strojony miał zapewne rzędu 500pF.
Mniejsze miały rzędu 250pF. Dla 150kHz i 500pF wychodzi mi 2,2mH.

Nie wiem jakie radia robiła Unitra. Jak masz na myśli jakieś duże
(może lampowe) to kondensator strojony miał zapewne rzędu 500pF.
Mniejsze miały rzędu 250pF. Dla 150kHz i 500pF wychodzi mi 2,2mH.

Ale były jeszcze inne pojemności, w tym pojemność samej cewki. Nawet
jeśli Gałka strojenia ustawiona była na koniec zakresu, to pojemność
nie była zerowa.

zmienia indukcyjność. W pacholęcym wieku robiłem radia detektorowe,
w ten własnie sposób strojone.

Czy ktoś zna może przybliżoną indukcyjność długofalowej cewki
antenowej na rdzeniu ferrytowym 140/10mm, stosowanej w radiach
produkcji Unitra (uzwojenie koszykowe na plastykowym karkasie,
drut w izolacji jedwabnej)? 500uH?

Pozdrawiam, Piotr

Moje pierwsze detektorowe było strojone jedną sekcją takiego właśnie
dużego kondensatora regulowanego (3 sekcyjny wyciągnięty z jakiegoś
radia) i w całym zakresie strojenia odbierało tylko Warszawę I .

Pan Piotr Gałka napisał:
Czy ktoś zna może przybliżoną indukcyjność długofalowej cewki
antenowej na rdzeniu ferrytowym 140/10mm, stosowanej w radiach
produkcji Unitra (uzwojenie koszykowe na plastykowym karkasie,
drut w izolacji jedwabnej)? 500uH?

Nie wiem jakie radia robiła Unitra. Jak masz na myśli jakieś duże
(może lampowe) to kondensator strojony miał zapewne rzędu 500pF.
Mniejsze miały rzędu 250pF. Dla 150kHz i 500pF wychodzi mi 2,2mH.

Ale były jeszcze inne pojemności, w tym pojemność samej cewki. Nawet
jeśli Gałka strojenia ustawiona była na koniec zakresu, to pojemność
nie była zerowa.

Z drugiej strony przesuwanie cewki wzdłuz pręta mocno
zmienia indukcyjność. W pacholęcym wieku robiłem radia detektorowe,
w ten własnie sposób strojone.

W dniu 2017-06-23 o 20:08, Piotr Gałka pisze:


Moje pierwsze detektorowe było strojone jedną sekcją takiego właśnie
dużego kondensatora regulowanego (3 sekcyjny wyciągnięty z jakiegoś
radia) i w całym zakresie strojenia odbierało tylko Warszawę I .

Trzeba było zrobić przemianę częstotliwości (i filtry wstrojone w
częstotliwość pośrednią) zanim to puścisz na detektor.

Piszemy o odbiorniku detektorowym. Jak detektor jest za przemianą i p.cz

Z drugiej strony przesuwanie cewki wzdłuz pręta mocno zmienia
indukcyjność. W pacholęcym wieku robiłem radia detektorowe,
w ten własnie sposób strojone.

Moje pierwsze detektorowe było strojone jedną sekcją takiego właśnie
dużego kondensatora regulowanego (3 sekcyjny wyciągnięty z jakiegoś
radia) i w całym zakresie strojenia odbierało tylko Warszawę I .

W dniu 2017-06-23 o 17:02, Piotr Wyderski pisze:
Czy ktoś zna może przybliżoną indukcyjność długofalowej cewki
antenowej na rdzeniu ferrytowym 140/10mm, stosowanej w radiach
produkcji Unitra (uzwojenie koszykowe na plastykowym karkasie,
drut w izolacji jedwabnej)? 500uH?

Nie wiem jakie radia robiła Unitra. Jak masz na myśli jakieś duże (może
lampowe) to kondensator strojony miał zapewne rzędu 500pF.

W dniu 2017-06-23 o 21:06, SnCu pisze:
W dniu 2017-06-23 o 20:08, Piotr Gałka pisze:


Moje pierwsze detektorowe było strojone jedną sekcją takiego właśnie
dużego kondensatora regulowanego (3 sekcyjny wyciągnięty z jakiegoś
radia) i w całym zakresie strojenia odbierało tylko Warszawę I .

Trzeba było zrobić przemianę częstotliwości (i filtry wstrojone w
częstotliwość pośrednią) zanim to puścisz na detektor.

Piszemy o odbiorniku detektorowym. Jak detektor jest za przemianą i p.cz
to radio zmienia nazwę i już nie jest odbiornikiem detektorowym.

Strojąc indukcyjnie można uzyskać szerszy zakres. Ale fakt, selektywność
takigo radia wygląda marnie. Mnie od lat (kilkudziesięciu) chodzi po
głowie zrobienie porządnego radia detektorowego, z obwodami o wielkiej
dobroci. Ale pewnie wcześniej przestaną nadawać, nim się do tego zbiorę.

Moje pierwsze detektorowe było strojone jedną sekcją takiego właśnie
dużego kondensatora regulowanego (3 sekcyjny wyciągnięty z jakiegoś
radia) i w całym zakresie strojenia odbierało tylko Warszawę I .

Trzeba było zrobić przemianę częstotliwości (i filtry wstrojone w
częstotliwość pośrednią) zanim to puścisz na detektor.

Strojąc indukcyjnie można uzyskać szerszy zakres. Ale fakt, selektywność
takigo radia wygląda marnie. Mnie od lat (kilkudziesięciu) chodzi po
głowie zrobienie porządnego radia detektorowego, z obwodami o wielkiej
dobroci. Ale pewnie wcześniej przestaną nadawać, nim się do tego zbiorę.

Obwody o wielkiej dobroci trochę pomogą, ale główny problem to silne
tłumienie obwodu rezonansowego niską impedancją detektora ze słuchawkami
na wyjściu i anteną. Trzeba iść na kompromis między czułością
(głośnością dźwięku w słuchawkach) a selektywnością. Dużą poprawę
selektywności można uzyskać przez autotransformatorowe sprzężenie obwodu
rezonansowego z detektorem i zmniejszenie sprzężenia z anteną.
Dobre efekty uzyskiwałem stosując cewkę suwakową z dwoma suwakami
współpracującą z kondensatorem zmiennym, którym ustalało się
częstotliwość. Suwakami można było dobrać optymalne sprzężenie
autotransformatorowe z anteną i detektorem.

Strojąc indukcyjnie można uzyskać szerszy zakres. Ale fakt, selektywność
takigo radia wygląda marnie. Mnie od lat (kilkudziesięciu) chodzi po
głowie zrobienie porządnego radia detektorowego, z obwodami o wielkiej
dobroci. Ale pewnie wcześniej przestaną nadawać, nim się do tego zbiorę.