Jak tworzono komputery 45 lat temu i jak dawniej pisano programy?

Jednego szczególnie dobrze pamiętam. Rok był chyba 1996.

To jest tak nadal. Całkiem niedawno kolega opowiadał mi jak w jego
projekcie potrzebne było jakieś wsparcie specjalistyczne z USA,
które na jakiś czas miało przylecieć do PL i z nimi pracować .
Wsparcie okazał się starszy siwy pan, który dosłownie na pierwszym
spotkaniu otworzył swojego laptopa, odpalił konsolę, vima i na szybko
napisał im jakiś konieczny moduł do kernela Linuxa...

A tych kart ile? W dziesiątkach czy setkach?

Program jak program. Duże to są dane.

Ale Jacek Staszelis mi kiedyś opowiadał, że (jakoś tak ok. 1974) brał
udział w opracowaniu wyników jakiegoś dużego badania ludności przez GUS.

Podstawowym problemem logistycznym był transport dwóch milionów kart
perforowanych z Warszawy do Świerka.

Karta miała 0,007 cala grubości. Czyli plik 14 tysięcy cali, 35,5
kilometra. W sumie ponad 5 kubików. Dane o obiętości przeszło pięć
tysiąca kilo. Kilogramów oczywiście, nie kilobajtów.

Jedna ciezarowka. Albo piec nysek.
No i ludzie do zaladunku :-)

Ktos te puste karty do GUS dostarczyl, wiec nie byl to problem

Na pomysł z kartami to już pan Joseph Marie Jacquard w 1805 roku
pańskim wpadł:)

Ale to pikuś, 1805. Wszak katarynka, czy inne pianole, też działają na

-- Jacek I hate haters.

/Kto usilnie pragnie ze wszystkimi się przyjaźnić/

Te pralki to jeszcze dlugo byly i doszly chyba do 100MB.

A ostatnio widze w muzeum kolei w Jaworzynie Odre.
Ale w srodku ... 4 szt ST225. Widac ktos przerobil.
Wymiana RAM na polprzewodnikowy tez byla popularna.

I nagle sie okazywalo, ze komputer mozna zredukowac o pare szaf.

A co to za robota, ze tyle kart bylo trzeba ?

Dnia Sat, 12 Oct 2019 14:07:43 +0200, J.F. napisał(a):

Na karty to IBM wpadl jeszcze przed wojna

Na pomysł z kartami to już pan Joseph Marie Jacquard w 1805 roku pańskim
wpadł

W dniu 12.10.2019 o 14:07, J.F. pisze:
A co to za robota, ze tyle kart bylo trzeba ?

Drukowanie rachunków na potrzeby województwa warszawskiego.

Ale nie wiem, czy kolega miał te konkretne czytniki na myśli, może
jakieś ZETO. Za moich czasów to praktycznie tylko gwiazdki.

Masz na mysli gwiazdki z tasmy perforowanej ?

J.

Masz na mysli gwiazdki z tasmy perforowanej ?
Nie, na karcie chyba 3 gwiazdki oznaczające koniec pliku. Wiele
programów czytających z innych urządzeń mimo wszystko chciało te
gwiazdki. Szczegółów nie znam, bo byłem od hardwaru, jeden dzień
miałem takiego zapoznania się z pracą operatora. Żebym program
umiał puścić, wywalić itp.

Pan Krzysztof Gajdemski napisał:

Na naszym wydziale był już mikrokomputer (tak go wtedy nazywano).
Gabaryty z grubsza to 2 na 1,7 na 1,1 metra
Stacja dysków (już nie pomnę, czy twardych) miała rozmiary
nacht-kastlika, wkład był wyjmowalny, a jego średnica była sporo większa
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
od płyty winylowej. I zdaje się, że na takich "dyskietkach" dowożono
^^^^^^^^^^^^^^^^^^
bazy danych z /Chemical Abstracts/, moooże samolotem, ale raczej pociągiem.
Longplay ma średnicę 12 cali, a dyskietka tylko osiem i pół.

Jednakże EP 7" zdaje się spełniać te warunki...

Istotą porównania jest ukazanie rzeczy nieznanej na tle znanej. Jak wygląda
longplay, to wie prawie każdy. Epki mało kto pamięta. Ale z drugiej strony,
dyski do mainframe (twarde, jednakowoż wymienne) miały średnicę 24 cali.
Tyle że napęd do nich był sporo większy od nakastlika.

Moja Maryska już miała wielkości nadkastlika, były dwa dyski jeden stały

W dniu 12.10.2019 o 14:00, J.F. pisze:
Te pralki to jeszcze dlugo byly i doszly chyba do 100MB.

A ostatnio widze w muzeum kolei w Jaworzynie Odre.
Ale w srodku ... 4 szt ST225. Widac ktos przerobil.
Wymiana RAM na polprzewodnikowy tez byla popularna.

I nagle sie okazywalo, ze komputer mozna zredukowac o pare szaf.


Był ram półprzewodnikowy, potem dyski (obudowa mniej więcej jak
przeciętny PC), były też MTSy na mikroprocesorze, prawdopodobnie Z80A,
no i te czytniki kart perforowanych u nas był AT.
Oczywiście stare dyski działały, zawsze ktoś mógł robotę na pakiecie
dyskowym przynieść.

Może dodam że taki pakiet to 10 dysków

W dniu 12.10.2019 o 14:07, J.F. pisze:
Na karty to IBM wpadl jeszcze przed wojna,

Ha, dobrze pamiętałem, że krosna, i Jacquard!
Wiki:
/Za wynalazcę kart dziurkowanych uważa się Josepha Jacquarda, który
zastosował je po raz pierwszy w krośnie, do sterowania nićmi podczas
tkania, co pozwalało tworzyć tkaninę o powtarzalnym wzorze./

W dniu 12.10.2019 o 14:51, Jacek Maciejewski pisze:
Na pomysł z kartami to już pan Joseph Marie Jacquard w 1805 roku
pańskim wpadł:)

Ale to pikuś, 1805. Wszak katarynka, czy inne pianole, też działają na
zasadzie ich "programowania", tyle że metoda zapisu deczko inna.
Tu masz taką pianolę z wstęgą kart.

Cztery. Tak to pamiętam. Ale też mogę się mylić. Ozanczały mniej
więcej tyle: nic już więcej z tego urządzenia nie przeczytasz, jestm
ostatnią kartą. Bo często było tak, że plik kart w czytniku nie był
tożsamy z plikiem danych (w dzisiejszym pojęciu). Z braku systemu
plików, mając do dyspozycji tylko jeden czytnik, trzeba było sobie z
tym jakoś radzić. Na przykład umieszczając kolejno po sobie pliki
danych, każdy z jakimś znacznikiem końca. Mogła nim być na przykład
pusta karta (bez dziurek).

No była jakaś taka książka, jasny gwint, jak się ona tytułowała, jak?