Jak przywrócić do życia pendrive Sandisk 4GB Cruzer wykrywany jako nieznane urządzenie?

Marek pisze:
On Sat, 13 Feb 2016 02:33:19 +0100, Mario <Mario@w.pl> wrote:
Ile czasu jesteś skłonny poświęcić na przywrócenie do życia
pendrive 4G
jeśli pendrive 32 G kosztuje jakieś 40 zł. Rozumiem, że można
ratować
dysk z cenną zawartością. Albo cenny bo nowy, ale się partycja
rozwaliła.

Ale to może człowiek starszej daty z takich co jeszcze woleli wpierw
naprawiać niż wyrzucać niefrasobliwie...

Może nie aż tak starszej daty ale jestem z pokolenia uczonego robić a
nie kupować. Argument ceny jest dla mnie żałosny, nikt mi nie płaci za
spędzenie mojego prywatnego czasu przed telewizorem.

W dniu 2016-02-13 o 13:33, AlexY pisze:


Ale to może człowiek starszej daty z takich co jeszcze woleli
wpierw naprawiać niż wyrzucać niefrasobliwie...

Może nie aż tak starszej daty ale jestem z pokolenia uczonego robić
a nie kupować. Argument ceny jest dla mnie żałosny, nikt mi nie
płaci za spędzenie mojego prywatnego czasu przed telewizorem.

Zamiast siedzieć przy telewizorze powinieneś próbować naprawiać
zepsute pendrajwy. Jest to bardzo relaksujące i w dodatku
pouczające.

W dniu 2016-02-13 o 14:16, Mario pisze:
W dniu 2016-02-13 o 13:33, AlexY pisze:


Ale to może człowiek starszej daty z takich co jeszcze woleli
wpierw naprawiać niż wyrzucać niefrasobliwie...

Może nie aż tak starszej daty ale jestem z pokolenia uczonego robić
a nie kupować. Argument ceny jest dla mnie żałosny, nikt mi nie
płaci za spędzenie mojego prywatnego czasu przed telewizorem.

Zamiast siedzieć przy telewizorze powinieneś próbować naprawiać
zepsute pendrajwy. Jest to bardzo relaksujące i w dodatku
pouczające.



No wiesz, Mario, jak coś odmówi pracy, to jednak chwilę się
zastanawiasz: dlaczego. I próbujesz "ujeździć", raz, czasem na dwa
sposoby, a niektórzy jeszcze więcej razy. No i zawsze jest ta "cienka
kreska" którą sobie zakładasz, pt. "ile pracy włożyć warto w kolejne
próby". Ale weź pod uwagę, że w miarę przybywania ich kolejnych - nabrać
(się) można przekonania, iż do ceny tego zbuntowanego dołożyłeś sporo
(wszak już "zainwestowanej"!) pracy, czyli dodanie kolejnego kwadransa
prób - może ową "inwestycję" zwrócić.
Czy są tacy, co wyrzucają bez ani jednej próby? Myślę, że wątpię, no
chyba że pen jest bez żadnych nieodtwarzalnych danych, a delikwent
zarabia te 40 zeta w 10... minut. Bo jednak czasem wystarczy
irracjonalne przekonanie, że się "da", i że jesteś o krok od wpadnięcia
na to "jak". Inne, też nieco przesądne mniemanie to, że gdy zbyt
pochopnie wywalisz, i kupisz nowego, to i on za chwilę zacznie kaprysić.
Jeszcze inne to typu: "co, JA nie potrafię? Nie będzie mi cholerny
pędrak tu stawał okoniem!"

O takiej czy innej ekwiwalentności mam zresztą ciekawą dykteryjkę:

Rzecz działa się w czasach polskiej hiperinflacji. Znajomy zauważył na
ziemi dwuzłotówkę, i podniósłszy pokazał ją z tryumfem. Na co drugi z
naszej paczki skomentował:
Wiesz co Marku, że też Tobie w ogóle się chciało schylać? Zarabiasz 8
tysięcy na godzinę, to aby opłacało się zbierać takie drobniaki,
musiałbyś to robić... buldożerem, z dość grubej warstwy!


Powiedzenie w mojej rodzinie, autorstwa pradziadka:

Dobre rady nic nie kosztują

i przeważnie warte są
swojej... ceny!

nie było to bezrefleksyjna rada
"wywal przy okazji pierwszego problemu". Miał problemy już wcześniej,
dysk stracił prędkość. Teraz nie enumerowany jako dysk wiec jak go można
naprawiać narzędziami do dysków? Według mnie pendrajw już swój limit
prac włożonych w utrzymanie przy życiu stanowczo wyczerpał.

Zamiast siedzieć przy telewizorze powinieneś próbować naprawiać zepsute
pendrajwy. Jest to bardzo relaksujące i w dodatku pouczające.

Czekam na rozwiązania od elektroników, a nie kup sobie nowe. Nowych mam
kilka więc nie będę nic kupował.

A co jest poznawczego w próbie ratowania trupa? Ma trochę starych dysków

4GB, 20GB. Karty SD 64 MB. Chcesz robić z nich doktorat?
A co do wskrzeszania to napisz na jak długo wskrzesza się tego ADATA.
Sprawa jest prosta: jak nośnik danych zaczyna być nieobliczalny, to nie
trzyma się na nim ważnych danych i trzeba się przygotować do zastąpienia
nowym. Albo od razu w kubeł.

Mario pisze:
[..]
Zamiast siedzieć przy telewizorze powinieneś próbować naprawiać zepsute
pendrajwy. Jest to bardzo relaksujące i w dodatku pouczające.

Każdy robi to co lubi, telewizora nie mam.

W dniu 12.02.2016 o 15:00, jedrek pisze:

Dane na wskazanym Sandisku pedrive nieistotne, chodzi o sposób
przywrócenia go do życia dowolną metodą ale skuteczną.

Potraktuj go na początek zamrażaczem.
Jak wstanie na zimno to raczej hardware.

W dniu 2016-02-13 o 16:21, AlexY pisze:
Mario pisze:
[..]
Zamiast siedzieć przy telewizorze powinieneś próbować naprawiać zepsute
pendrajwy. Jest to bardzo relaksujące i w dodatku pouczające.

Każdy robi to co lubi, telewizora nie mam.


"nikt mi nie płaci za spędzenie mojego prywatnego czasu przed telewizorem"
Nikt ci nie płaci za spędzanie twojego prywatnego czasu przed
telewizorem, bo nie masz telewizora. W sumie logiczne

Użytkownik "Mario" <Mario@w.pl> napisał w wiadomości
news:n9lbfp$17q$1@dont-email.me...
Czekam na rozwiązania od elektroników, a nie kup sobie nowe. Nowych mam
kilka więc nie będę nic kupował.

No, ja mam 20 HDD, 10 kupiłem w połowie zeszłego roku, jakoś tak, na
giełdzie po 5 zyla.


A co jest poznawczego w próbie ratowania trupa? Ma trochę starych dysków

Najwyżej zabawa, rozrywka, bo na nic poważnego bym się nie porywał.
Najwyżej może na tymczasówkę przy przeglądaniu strąek i fejz-bó-ka.
(literówki celowe).

4GB, 20GB. Karty SD 64 MB. Chcesz robić z nich doktorat?
A co do wskrzeszania to napisz na jak długo wskrzesza się tego ADATA.
Sprawa jest prosta: jak nośnik danych zaczyna być nieobliczalny, to
nie trzyma się na nim ważnych danych i trzeba się przygotować do
zastąpienia nowym. Albo od razu w kubeł.

No, może jeszcze jako przycisk do papieru posłużyć.
Wiem, co to jest być gapą (koń ma 4 nogi i też się potknie) i położyć
dane na felernym nosniku, bo się na chwilunię zrobił dobry, ten jeden
raz..., bez jego uprzedniego sprawdzenia. Cuda na kiju, odzysk
niemożliwy. Niemal połowa archiwum poszła się jebać.

No, może jeszcze jako przycisk do papieru posłużyć.
Wiem, co to jest być gapą (koń ma 4 nogi i też się potknie) i położyć
dane na felernym nosniku, bo się na chwilunię zrobił dobry, ten jeden
raz..., bez jego uprzedniego sprawdzenia. Cuda na kiju, odzysk
niemożliwy. Niemal połowa archiwum poszła się jebać.


Ważne projekty trzymam na blaszaku, laptopie i na serwerze samby.

Jakoś nie widzę, aby ktoś podał metodę, którą mi się powiodło:
pen nie był czytelny w jednym kompie (była mu przypisana litera, ale był
"pusty"), a inny widział zawartość bez problemów.

Takie ADATA wchodzi się na stronę klepie się nr seryjny pena i na tej
podstawie strona generuje link do softu naprawczego - czyli identyfikują na
podstawie SN: co tam w środku siedzi i do tego odpowiedni soft zapodają. W
przypadku ADATA działa to wyśmienicie i pięknie wskrzesza niby już umarłe
peny.

Powstaje pytanie czy do Sandisk-ów coś takiego istnieje?

Dane na wskazanym Sandisku pedrive nieistotne, chodzi o sposób przywrócenia go
do życia dowolną metodą ale skuteczną.

Taki pen:
......

Ważne projekty trzymam na blaszaku, laptopie i na serwerze samby.