Innowacyjny silnik grawitacyjny Mikhaila Dmitriewa - zasady działania i zastosowania

On 2 Lut, 23:02, " " <sok_marchwiowy.SKA...@gazeta.pl> wrote:


Informuje w skrocie i objasniam. Nie wierze ale kupie magnesy. Moze mnie =
sie
uda. tam moze. Na pewno zrobie. Jak potrafie wywalic korek za duzym
obciazeniem to takiego czegos mialbym nie zrobic. A jak zrobie to kupie n=
a
poczatek internet zeby sie odegrac na tych co mnie nie lubia. Tak ze czek=
ac
informacji w tv ze internet sprzedany kogutkowi.

Je=B6li obiecasz, ze zrobisz porzadek z firmami olewajacymi
polskie znaczki, to popieram;)

pzdr
bartekltg
Jak znaczki pocztowe to masz jak w banku. Dobrze ze zauwazyles problem i dales

Pan Andrzej napisał:

Ale silniki magnetyczne też istnieją.

Prosty model silnika magnetycznego:
http://www.youtube.com/watch?v=4Y-AFQqZVBw&feature=related

Jakoś podejrzanie blisko 1 kwietnia pojawił się ten artykuł :)

Ponad 30 lat temu bodajże czwartkowe wydanie Życia Warszawy ukazywało
się z dodatkiem Życie i Nowoczesność. W jednym z numerów pojawił się
dość szczegółowy opis silnika magnetycznego. Jako małolat czytałem
to z wielkim zainteresowaniem, ale później zacząłem się zastanawiać,
czy to czasem również nie był jakiś primaaprilisowy artykuł :)

No dobrze, to teraz ja. Wyobraźmy sobie taki wielki wielgachny magnes
stały. Zamocowany nieruchomo spory kawałek nad powierzchnią ziemi.
Ale mimo sporej odległości, magnes potrafi przyciągać ferromagnetyczne
przedmioty położone pod nim -- bo to wielki wielgachny magnes, bardzo
silny.

Kładziemy pod nim przedmiot wykonany, dajmy na to, z gadolimu.
Pierwiastek ten wybrałem nie dlatego, że się śmiesznie nazywa, tylko
z powodu wyjątkowo niskiej temperatury Curie. Tym, którzy w tej chwili
odczują potrzebę zajrzenia do Wikipedii, wyjaśnie od razu, że temperatura
Curie to taka, powyżej której ferromagnetyki tracą swoje własności
i przestają być przyciągane przez magnesy.

Nasz gadolin poszybuje w górę ruchem przyspieszonym, aż w końcu wyrżnie
w magnes. Gdyby ktoś niepokoił się, że od tego wyrżnięcia stanie się
coś złego magnesowi, możemy przed nim zamontować odpowiedni zderzak.
A jak wyrżnie, to jego energia kinetyczna zamieni się w ciepło (sporo
jej będzie, bo magnes wiegachny, więc i prędkość nielicha). Jak gadolin
osiągnie skutkiem wyrżnięcia temperaturę Curie, to się odklei i spadnie.
Na dole wykona użyteczną pracę przy łupaniu orzechów, odda też jakże cenne
i pożądane ciepło. Gdy ostygnie, poleci znów do góry. I tak w bez końca,
jak kamień Syzyfa.

Teraz proszę mi powiedzieć, o co tu chodzi. Tyko bez takich, że "e tam,
perpetum mobile nie istnieje, pani w szkole tak mówiła" (wiem, że nie
istnieje). Albo że takie wielgachne magnesy nie istnieją -- może nie
istnieją, ale co przeszkadza, by istniały?

Zagadkę wymyśliłem jeszcze na studiach, czyli bardzo dawno temu. Od tego
czasu straszę nią napotkanych fizyków. Niektórzy (nawet całkiem dobrzy)
po wysłuchaniu przypominają sobie nagle, że mieli właśnie Coś Ważnego do
zrobienia.

bartekltg wrote:
Trzeba wyciac ekran z obszaru symulacji i zadac
tam odpowiadnie warunki brzegowe (Neumanna, B_prostopadle=0).
To idealny nadprzewodnik.

A s nieidealne?
Chyba nie koniecznie B=0 - nadprzewodnik zdajesie "zapami tuje" pole w
momencie stawania si nadprzewodnikiem. O il p ytk z nadprzewodnika
nad czy pod magnesem mog sobie wyobrazi jako "zawsze przeciwny"
elektromagnes, o tyl np pude ko z nadprzewodnika... czy w rodku
pude ka te B=0 ?

Ale żeby się zagrzał to musi odkształcić się plastycznie.

To nie jest prawdą. Sprężyna grzeje się przy każdym zgieciu, ściśnięciu,
rozciągnięciu. Podgrzaniu ulega też podskakująca piłka albo metalowa
kulka. Ciepła wydziela się przy tym tyle, ile wynosiła energia potencjalna
związana z wysokością, z której przedmioty te spadają.
Raczej nie. Ciepła z tego tyle ile energii zostaje "zużyte" na
odkształcenie - cała energia przekazana będzie przy zderzeniu całkowicie
plastycznym. Reszta energii idzie w zmianę pędu kulki i zmianę pędu
podłoża (w tym odkształcenie i ogrzanie go).

Samochodowy amortyzator, to dobry przykład zamiany energii mechanicznej
w ciepło w trakcie czegoś, co można nazwać "odkształceniem plastycznym".
Tak, przy czym używa do tego cieczy. A ty chciałeś ciała stałego.

W czasie swego żywota zamienia jej nieporównanie więcej, niż potrzeba
było do jego wyprodukowania.
Jesteś pewien? Ja nie potrafię nawet oszacować rzędu wielkości.

Nie znam na tyle teorii i nie za bardzo chce mi się szukać - czy
wykonywanie pracy za pomocą magnesu nie generuje strat jego pola?

Magnes trwały nie bez powodu nosi taką dumną nazwę.

Magnes trwały może "przepolaryzować" inny magnes trwały, więc z tą
trwałością nie jest tak różowo. Jak już pisałem - nie znam teorii, ale
spodziewałbym, że "offender" nie wychodzi z takiego zabiegu "bez szwanku".

Obawiam się, że to nie zadziała.

Pan Andrzej napisał:

Ale silniki magnetyczne też istnieją.

Prosty model silnika magnetycznego:
http://www.youtube.com/watch?v=4Y-AFQqZVBw&feature=related

Jakoś podejrzanie blisko 1 kwietnia pojawił się ten artykuł :)

Ponad 30 lat temu bodajże czwartkowe wydanie Życia Warszawy ukazywało
się z dodatkiem Życie i Nowoczesność. W jednym z numerów pojawił się
dość szczegółowy opis silnika magnetycznego. Jako małolat czytałem
to z wielkim zainteresowaniem, ale później zacząłem się zastanawiać,
czy to czasem również nie był jakiś primaaprilisowy artykuł :)

No dobrze, to teraz ja. Wyobraźmy sobie taki wielki wielgachny magnes
stały. Zamocowany nieruchomo spory kawałek nad powierzchnią ziemi.
Ale mimo sporej odległości, magnes potrafi przyciągać ferromagnetyczne
przedmioty położone pod nim -- bo to wielki wielgachny magnes, bardzo
silny.

Kładziemy pod nim przedmiot wykonany, dajmy na to, z gadolimu.
Pierwiastek ten wybrałem nie dlatego, że się śmiesznie nazywa, tylko
z powodu wyjątkowo niskiej temperatury Curie. Tym, którzy w tej chwili
odczują potrzebę zajrzenia do Wikipedii, wyjaśnie od razu, że temperatura
Curie to taka, powyżej której ferromagnetyki tracą swoje własności
i przestają być przyciągane przez magnesy.

Nasz gadolin poszybuje w górę ruchem przyspieszonym, aż w końcu wyrżnie
w magnes. Gdyby ktoś niepokoił się, że od tego wyrżnięcia stanie się
coś złego magnesowi, możemy przed nim zamontować odpowiedni zderzak.
A jak wyrżnie, to jego energia kinetyczna zamieni się w ciepło (sporo
jej będzie, bo magnes wiegachny, więc i prędkość nielicha). Jak gadolin
osiągnie skutkiem wyrżnięcia temperaturę Curie, to się odklei i spadnie.
Na dole wykona użyteczną pracę przy łupaniu orzechów, odda też jakże cenne
i pożądane ciepło. Gdy ostygnie, poleci znów do góry. I tak w bez końca,
jak kamień Syzyfa.

Teraz proszę mi powiedzieć, o co tu chodzi. Tyko bez takich, że "e tam,
perpetum mobile nie istnieje, pani w szkole tak mówiła" (wiem, że nie
istnieje). Albo że takie wielgachne magnesy nie istnieją -- może nie
istnieją, ale co przeszkadza, by istniały?

Zagadkę wymyśliłem jeszcze na studiach, czyli bardzo dawno temu. Od tego
czasu straszę nią napotkanych fizyków. Niektórzy (nawet całkiem dobrzy)
po wysłuchaniu przypominają sobie nagle, że mieli właśnie Coś Ważnego do
zrobienia.

Nie znasz sie. Ten kawałek gadolinu przygina nie w powietrzu albo próżni a w

Zagadkę wymyśliłem jeszcze na studiach, czyli bardzo dawno temu. Od tego
czasu straszę nią napotkanych fizyków. Niektórzy (nawet całkiem dobrzy)
po wysłuchaniu przypominają sobie nagle, że mieli właśnie Coś Ważnego do
zrobienia.

Órzytkownik "Jarosław Sokołowski" napisał:
Nie znam na tyle teorii i nie za bardzo chce mi się szukać - czy
wykonywanie pracy za pomocą magnesu nie generuje strat jego pola?

Magnes trwały nie bez powodu nosi taką dumną nazwę.

czy jesteś pewien że ferromagnetyk ktury w temperaturze curie stał się
paramagnetykiem to po ostygnięciu znowu staje się ferromagnetykiem?:O)

On Thu, 3 Feb 2011 00:09:42 +0100, Papo Smurfo wrote:
Órzytkownik "Jarosław Sokołowski" napisał:
Nie znam na tyle teorii i nie za bardzo chce mi się szukać - czy
wykonywanie pracy za pomocą magnesu nie generuje strat jego pola?

Magnes trwały nie bez powodu nosi taką dumną nazwę.

czy jesteś pewien że ferromagnetyk ktury w temperaturze curie stał się
paramagnetykiem to po ostygnięciu znowu staje się ferromagnetykiem?:O)

ferromagnetykiem tak, przynajmniej niektore (stal jest stal, lekkie
podgrzanie jej nie transmutuje), ale magnesem juz nie jest.

Pan J.F napisał:

No coz, czekamy na demonstracje :-)

W Egipcie się doczekali.

Chca tam kogutek internet?

No coz, czekamy na demonstracje
W Egipcie się doczekali.
Chca tam kogutek internet?
Coś tak mniej więcej. Stary im wyłączyli, więc robią sobie teraz nowy.
Zdaje się, że zaczeli od UUCP, ale kto wie, co będzie dalej.

Pan Maciek Pli?z?? napisał:

No coz, czekamy na demonstracje :-)

W Egipcie się doczekali.

Chca tam kogutek internet?

Coś tak mniej więcej. Stary im wyłączyli, więc robią sobie teraz nowy.
Zdaje się, że zaczeli od UUCP, ale kto wie, co będzie dalej.

eee, wylaczyli na niecale 2 doby i to nie caly tylko czesc. Juz od dwoch dni

No coz, czekamy na demonstracje

No coz, czekamy na demonstracje :-)

W Egipcie się doczekali.

Chca tam kogutek internet?

Pan Mario napisał:

[...perpetuum mobile...]

Obawiam się, że to nie zadziała.

Ja jestem tego nawet pewien. Ale przypomniałem sobie, że przed laty
widziałem silnik działający w oparciu o efekt Curie. Oczywiście nie
samoistnie, pędzony był energia słoneczną. Takie koło jak od roweru,
nierównomiernie ogrzewane z jednej strony promieniami słonecznymi,
a w odpowienim miejscu przymocowany magnes.