elektryka - przebicie

Użytkownik "J.F." <jfox_xnospamx@poczta.onet.pl> napisał w wiadomości
news:543bb34e$0$18083$65785112@news.neostrada.pl...
A elektroniczne nie może tego dobrze symulować?

Moze byc problem - jak sie okaze ze dobry stroiciel ma 20 lat
doswiadczenia i stroi tak aby "dobrze brzmialo", nie potrafiac
powiedziec co to znaczy.

Ale patrzac na rozne koncerty - Yamaha jest w tym chyba wystarczajaco
dobra.

Znam stroiciela. Jak go poznałem stroił wyłącznie na słuch (i miał wiele
lat doświadczenia). Potem kupił program za coś $2800 (chyba) bo zobaczył
u stroiciela, który przyjechał z jakimś zagranicznym pianistą. Była to
pierwsza kopia tego programu sprzedana do Polski. Tłumaczyłem mu
instrukcję, bo gość nie zna angielskiego. Z tej instrukcji trochę wynika
co znaczy, aby "dobrze brzmiało" - zasady strojenia zmieniają się w
funkcji długości instrumentu (wstępnie się sugeruje programowi) i
odchyłek poszczególnych harmonicznych brzmienia strun (harmoniczne są
nie całkiem harmonicznymi) - to już program sobie mierzy sam (ten pomiar
jest kłopotliwy, wymaga ciszy i czasem kilkukrotnego powtarzania).

O ile wcześniej czasami pianiści kwestionowali, że w najwyższych tonach
czasem coś nie halo, o tyle po zastosowaniu tego programu gość
stwierdził, że nawet taki jeden najbardziej zazwyczaj czepialski zagrał
i ze zdziwieniem stwierdził, że nie ma się o co przyczepić.

Dlatego sądzę, że elektroniczne może być bardziej idealnie zestrojone.
Ale wierzę, że to nie bujda, że muzykowi bardziej podoba się dźwięk
instrumentu mającego prawdziwe struny.

Mam paru znajomych muzyków. Zgodnym chórem twierdzą, ze na instrumencie
elektronicznym "od biedy można zagrać". Użyjmy eufemizmu, jednak widać
brak entuzjazmu. Z drugiej strony przyznam się, że moje ucho nie widzi
różnicy między organami elektronicznymi a tradycyjnymi.

Tylko raz w życiu miałem okazję usłyszeć naprawdę dobrze brzmiące
elektroniczne organy o brzmieniu barokowych organów kościelnych.
Niestety, nie zapamiętałem nazwy producenta. Ale czasy się zmieniają
i
zapewne teraz są już podobne instrumenty. I słuch już nie pozwoli
dostrzec różnicy

W tym roku dwukrotnie zdarzyło mi się przyglądać pracy stroiciela. Za
każdym razem stroił najpierw na "maszynę", chyba był to zwykły tablet z
mikrofonem i programem, pewnie tym, o którym mówisz (pan wspominał o
kosmicznej cenie programu).

O ile wcześniej czasami pianiści kwestionowali, że w najwyższych tonach
czasem coś nie halo, o tyle po zastosowaniu tego programu gość
stwierdził, że nawet taki jeden najbardziej zazwyczaj czepialski zagrał
i ze zdziwieniem stwierdził, że nie ma się o co przyczepić.

Czyżbyś mówił o Panu Krystianie?

Z rozmów z tym stroicielem wiem, że kiedyœ dawno, dawno strojono instrument
pod konkretnš tonację w której miał być wykonywany utwór. Dopiero Bach
zaproponował inne strojenie (równomiernie temperowana skala czy jakoœ tak).

Z mojego punktu widzenia sedno leży w tym, że 2^(7/12)=1,4983 no i dawniej
strojono na 1,5 a Bach zaproponował stroić na 1,4983.
A to co ten program przede wszystkim ustala to jaki ma być stosunek tonów
dla oktawy dla danego instrumentu (bo trochę więcej niż 2).

Oktawa w każdym stroju powinna być czysta. Czyli dokładnie równa 2.

W rzeczywistym stroju fortepianu skrajne tony sš trochę przesunięte -
najniższe trochę niżej, najwyższe trochę wyżej ale to w ramach
„dozwolonych” odchyleń.

Piszę to co wynikało z opisu tego programu. Ja się na tym nie znam i żadnego

Oktawa w każdym stroju powinna być czysta. Czyli dokładnie równa 2.

Hello Piotr,
[...]
Z rozmów z tym stroicielem wiem, że kiedyś dawno, dawno strojono instrument
pod konkretną tonację w której miał być wykonywany utwór. Dopiero Bach
zaproponował inne strojenie (równomiernie temperowana skala czy jakoś tak).

Skala/strój równomiernie temperowany
http://pl.wikipedia.org/wiki/System_r%C3%B3wnomiernie_temperowany
Ale fortepiany nie są strojone nawet teraz w ten sposób.

Z mojego punktu widzenia sedno leży w tym, że 2^(7/12)=1,4983 no i dawniej
strojono na 1,5 a Bach zaproponował stroić na 1,4983.

W dniu 2014-10-13 19:08, RoMan Mandziejewicz pisze:

Oktawa w każdym stroju powinna być czysta. Czyli dokładnie równa 2.

Moja wiedza na ten temat jest, jeśli ktoś lubi ładne słowa,
infinitezymalna. Jednak z rozmów ze stroicielem wynikało, że tak nie jest.
O owym programie mogę powiedzieć tylko tyle, że pokazywał, która struna ma
być strojona, i potem na skali w kształcie poziomego paska pokazywał
pionową kreskę odsuniętą od zera (środka skali) w stronę, w którą struna
była niedostrojona.

Z mojego punktu widzenia sedno leży w tym, że 2^(7/12)=1,4983 no i
dawniej
strojono na 1,5 a Bach zaproponował stroić na 1,4983.

A to co ten program przede wszystkim ustala to jaki ma być stosunek
tonów
dla oktawy dla danego instrumentu (bo trochę więcej niż 2). No i
potem
równomiernie (w skali logarytmicznej) rozmieszcza poszczególne nuty
w każdej
oktawie. Jak tamto więcej od 2 to i to robi się większe od 1,4983 i
może jak
się zbliża do 1,5 to fajniej jest.

Dnia Mon, 13 Oct 2014 19:08:24 +0200, RoMan Mandziejewicz napisał(a):
Hello Piotr,
[...]
Z rozmów z tym stroicielem wiem, że kiedyś dawno, dawno strojono instrument
pod konkretną tonację w której miał być wykonywany utwór. Dopiero Bach
zaproponował inne strojenie (równomiernie temperowana skala czy jakoś tak).

Skala/strój równomiernie temperowany
http://pl.wikipedia.org/wiki/System_r%C3%B3wnomiernie_temperowany
Ale fortepiany nie są strojone nawet teraz w ten sposób.

Z mojego punktu widzenia sedno leży w tym, że 2^(7/12)=1,4983 no i dawniej
strojono na 1,5 a Bach zaproponował stroić na 1,4983.

Z tym ze tu wrecz sugeruja, ze to wcale nie byl pomysl Bacha.
I na poparcie - nie musialby komponowac 24 utworow w roznych
tonacjach, gdyby to bylo to samo - moglby w jednej napisac i w
dowolnej odtwarzac.

Ale ja sie nie znam, moze to bardziej skomplikowane.

Użytkownik "J.F." <jfox_xnospamx@poczta.onet.pl> napisał w wiadomości
news:543bb34e$0$18083$65785112@news.neostrada.pl...
A elektroniczne nie może tego dobrze symulować?

Moze byc problem - jak sie okaze ze dobry stroiciel ma 20 lat
doswiadczenia i stroi tak aby "dobrze brzmialo", nie potrafiac powiedziec
co to znaczy.

Ale patrzac na rozne koncerty - Yamaha jest w tym chyba wystarczajaco
dobra.

Znam stroiciela. Jak go poznałem stroił wyłącznie na słuch (i miał wiele lat
doświadczenia). Potem kupił program za coś $2800 (chyba) bo zobaczył u
stroiciela, który przyjechał z jakimś zagranicznym pianistą. Była to
pierwsza kopia tego programu sprzedana do Polski. Tłumaczyłem mu instrukcję,
bo gość nie zna angielskiego. Z tej instrukcji trochę wynika co znaczy, aby
"dobrze brzmiało" - zasady strojenia zmieniają się w funkcji długości
instrumentu (wstępnie się sugeruje programowi) i odchyłek poszczególnych
harmonicznych brzmienia strun (harmoniczne są nie całkiem harmonicznymi) -
to już program sobie mierzy sam (ten pomiar jest kłopotliwy, wymaga ciszy i
czasem kilkukrotnego powtarzania).
O ile wcześniej czasami pianiści kwestionowali, że w najwyższych tonach
czasem coś nie halo, o tyle po zastosowaniu tego programu gość stwierdził,
że nawet taki jeden najbardziej zazwyczaj czepialski zagrał i ze zdziwieniem
stwierdził, że nie ma się o co przyczepić.

Dlatego sądzę, że elektroniczne może być bardziej idealnie zestrojone. Ale
wierzę, że to nie bujda, że muzykowi bardziej podoba się dźwięk instrumentu
mającego prawdziwe struny. Skoro te subtelne różnice są poza moim zasięgiem
poznawczym więc może i w sprzęcie audio są takie różnice. A w każdym razie
jak ktoś chce mieć samopoczucie, że słyszy to czego inni nie słyszą i chce
za to zapłacić to zamiast mu bronić lepiej go skasować.
P.G.

Trochę o strojach - nie "ubraniach" - tutaj:
http://arspolonica.ocross.net/nauka-historyczna-w-rosji/
i na innych podstronach tejże witryny.

Skądinąd najciekawsze jest to, że swego czasu, tak do 18 wieku,
większość ludzi odróżniała tonacje. Poniekąd wynikać to mogło z tego, że
dany utwór brzmiał dobrze jedynie w tonacji "natywnej" - co wynikało ze
stroju pitagorejskiego czy mezotonicznego. Źródła podają, że większość
ludzi od razu wiedziała, czy dany utwór jest w D-dur, czy f-mol.

A teraz często nawet muzycy nie są w stanie odróżnić
Chociaż prawdę powiedziawszy, poszczególne tonacje różnią się już tylko
wysokością.

Zresztą, przykładowo C-dur od a-mol (naturalnego) nie różni
się wiele - pomijając kolejność tercji (mała, wielka).

Tylko raz w życiu miałem okazję usłyszeć naprawdę dobrze brzmiące
elektroniczne organy o brzmieniu barokowych organów kościelnych.
Niestety, nie zapamiętałem nazwy producenta. Ale czasy się zmieniają i
zapewne teraz są już podobne instrumenty. I słuch już nie pozwoli
dostrzec różnicy

W tamtym pojawiało się kółko podzielone na 4 części (żółto czarne chyba)
obracające się w prawo lub w lewo zależnie od odstrojenia, ale to może
po prostu inny tryb wyświetlania tego samego programu.
P.G.