Bateria Nikon EN-EL22 do J4 - tajemnice chińskiej produkcji i Panasonic w środku?

Dopuściłem się dziś czynu niegodnego.
Mianowicie rozebrałem oryginalną, świeżo kupioną za nie małe pieniądze
baterię Nikona.
Dlaczego to zrobiłem pomińmy, w każdym razie cel został osiągnięty.
Bateria jedyna w swoim rodzaju EN-EL22 do aparatu Nikon 1 J4 i żadnego
innego.
Być może jeszcze do J3.

Po potraktowaniu baterii papierem ściernym (chciałem ją odchudzić, ale się
nie udało
i oberwaniu resztek plastiku oczom moim ukazał się napis ... Panasonic.

Na obudowie baterii było :
MADE IN CHINA
NIKON CORP., JAPAN

ASZ

np. drukarki HP są robione od zawsze na mechanizmach drukujących
Canona (raz użyli Ricocha) i co z tego?
No no ... ale czemu Canon jest mniej znanym producentem drukarek ?
Próbował być. A ja próbowałem używać tego ich pierwszego wyrobu,
czyli zaadaptowanej kserokopiarki. LBP-8 to się chyba nazywało.
Nie dało się. Samo z siebie potrafiło toto wydrukować mniej więcej
tyle, co drukarka igłowa -- kilka fontów i żadnej możliwości
modyfikacji.

Czyli HP dodal cos od siebie ?

Albo jeśli się użyło specjalnego sterownika, to można było całą
stronę zamienioną na grafikę. Ale to trawło wieki, konkretnie coś
ponad minutę strona.

Z czasem doszlismy do tego, ze tak sie zawsze robi.
No ale wtedy komputer mial 640KB RAM i to bylo mniej niz drukarka

A HP zrobił język PCL3, który jest łudząco podobny w założeniach
do języka opisu strony DVI (ten, co go TeX wypuszcza) D.E.Knutha.
Wiedzieli, na czym się wzorować.

Hm, moze mnie skleroza, albo cos myle, ale ten PCL to mial w miare
typowe sekwencje ESC, podobne do iglowek.
http://h20565.www2.hp.com/hpsc/doc/public/display?docId=emr_na-bpl02705

Wed, 17 Jun 2015 11:53:08 +0200 "J.F." <jfox_xnospamx@poczta.onet.pl
napisał:

Wsystkie od zawsze, od Laserjet bez numerka ? A faktycznie ... no to

Nawet od tych z numerkiem a bez LaserJet :-)

http://hpmuseum.net/display_item.php?hw=442
"The 2680A was HP's first laser printer. The 2680A had a print
resolution of 180 dots per inch and a top speed of 45 pages per
minute. It printed on A/A4-size fanfold paper rather than cut sheet
paper. The 2680A took almost five years to develop. It was based on a
Canon print engine that had been previewed by HP in 1975."
(...)

http://hpmuseum.net/display_item.php?hw=442
"The 2680A was HP's first laser printer. The 2680A had a print
resolution of 180 dots per inch and a top speed of 45 pages per
minute. It printed on A/A4-size fanfold paper rather than cut sheet
paper. The 2680A took almost five years to develop. It was based on
a
Canon print engine that had been previewed by HP in 1975."
(...)

Szybkość wydruku 45ppm? W 1980r?
Qrde, mam starą Apple Laser czy cuś w tym rodzaju, to drukowała 1
stronę "wieki". Chyba ponad minutę.

2680A tylko znakowa, druk ze składanki, ale za to z portem RS. Jak to
osiągało taką prędkość?

Użytkownik "Adam" napisał w wiadomości grup
http://hpmuseum.net/display_item.php?hw=442
"The 2680A was HP's first laser printer. The 2680A had a print
resolution of 180 dots per inch and a top speed of 45 pages per
minute. It printed on A/A4-size fanfold paper rather than cut sheet
paper. The 2680A took almost five years to develop. It was based on a
Canon print engine that had been previewed by HP in 1975."
(...)

Szybkość wydruku 45ppm? W 1980r?
Qrde, mam starą Apple Laser czy cuś w tym rodzaju, to drukowała 1
stronę "wieki". Chyba ponad minutę.

Spojrz na wielkosc tej drukarki. I cene. 108 tys owczesnych $.

To nie jest sprzet, aby wydrukować ladny list do mamusi.
To prawdopodobnie jest sprzet do drukowania tysiecy faktur itp.
Jesli konkurowac mial z drukarkami wierszowymi, to klientowi zalezalo na
predkosci.
Za to wydruk nie musial byc bardzo piekny ... wiec i czas przetwarzania
krotszy.

2680A tylko znakowa, druk ze składanki, ale za to z portem RS. Jak to
osiągało taką prędkość?

Gdzies tam pisalo, ze mialy takze RS422 i HPIB. Moze to inny model - ale
powyzej jest cala zakladka dokumentacji.
Mysle, ze mozemy spokojnie zalozyc, ze miala interfejs dostosowany do
owczesnych komputerow (HP 3000), a te komputery potrafily drukowac 45ppm
na wierszowce i to na stronie A3 :-)

O, 2680-85-89_PagePrinterFamily_DataSheet_5954-8973_9pages_Sep87.pdf
http://hpmuseum.net/capcha/freecap_wrap.php?r=4667

HPIB (Camac ?) do lacznosci z HP3000, Micro/3000 (nie znam),
w wersji 2689A "direct channel" do IBM 303x i S/370.
I jeszcze opcja "standalone printing solution" z napedem dyskietek.

Tak nawiasem mowiac - 72 wiersze po 80 znakow to 5760 znakow, 51480
bitow przy 7n1, 1.35s transmisji przy 38400 (115200 w owych czasach nie
byl jeszcze popularny/znany).
Jest spora szansa, ze formularz nie bedzie pelny i znakow bedzie mniej.
Zreszta - moglo to byc "up to", klient rozumie, ze skomplikowane strony
trwaja dluzej :-)

Ale nie, nie widze tego zastrzezenia, widac HPIB wyrabial.
aaa ... nie widze tez RS232 na liscie interfejsow.

Za to widze materialy eksploatacyjne
91280 - twelve kilograms of dry toner 20000-30000 pages typically

Klient placil za szybkosc, cisze, no i troche za piekno wydruku

http://hpmuseum.net/display_item.php?hw=442
Za to widze materialy eksploatacyjne
91280 - twelve kilograms of dry toner 20000-30000 pages typically
Klient placil za szybkosc, cisze, no i troche za piekno wydruku :-)

Laserówki wtedy bywały drogie.

Natomiast zainteresowały mnie jeszcze inne parametry: 2680 ważyła ok.
400 kg,

zasilanie dwoma kablami z minusem, brała 30A,

w standby 625W (sic!).

BTW: w którym to przedwojennym filmie klient w sklepie radiowym
obraził się, jak ekspedient zaproponował mu nowoczesne, malutkie
radio? Klient mówi, że przecież radio - to musi wyglądać, to musi być
mebel.

Ale mnie nie tyle chodzi o prędkość interfejsu (to można obliczyć,
jak pokazałeś), a o sam proces naświetlania bębna. Jeśli to
składanka, to bęben szedł non-stop, z jednej strony naświetlany, z
drugiej czyszczony. Ale ówczesne lasery z pryzmatem czy lusterkiem
prędkością nie powalały.

Znam drukarki wierszowe, wielogłowicowe (nawet mam gdzieś w domu) -

takie zapierniczały, że ciężko było nadążyć zmieniać kartony ze
składanką. Ale lasery miały 4ppm - i to odejmując czas na pobranie i
wyrzucenie papieru. Natomiast 45ppm - nawet współczesne cywilne
laserówki miewają z tym kłopot.

Użytkownik "Adam" napisał w wiadomości grup
W dniu 2015-06-18 o 13:44, J.F. pisze:
http://hpmuseum.net/display_item.php?hw=442
Za to widze materialy eksploatacyjne
91280 - twelve kilograms of dry toner 20000-30000 pages typically
Klient placil za szybkosc, cisze, no i troche za piekno wydruku :-)

Laserówki wtedy bywały drogie.

Jak widac - pierwsze Xeroxa - 300k$, ta 120k.
Ale alternatywna wierszowka chyba kosztowala podobnie.
Komputery ogolnie drogie jeszcze byly.

Natomiast zainteresowały mnie jeszcze inne parametry: 2680 ważyła ok.
400 kg,

No coz, jak widac - solidne urzadzenie.
Ale moze troche przesadzili z ta masa, albo np razem z papierem, 100 kg :-)

zasilanie dwoma kablami z minusem, brała 30A,

Standard zapewne amerykanski, 110V.
Transformatory na 3kVA tez nie sa tanie

w standby 625W (sic!).

Te wredne TTL troche braly

BTW: w którym to przedwojennym filmie klient w sklepie radiowym
obraził się, jak ekspedient zaproponował mu nowoczesne, malutkie
radio? Klient mówi, że przecież radio - to musi wyglądać, to musi być
mebel.

Wiele sie nie zmienilo - nadal musi wygladac

Ale mnie nie tyle chodzi o prędkość interfejsu (to można obliczyć, jak
pokazałeś), a o sam proces naświetlania bębna. Jeśli to składanka, to
bęben szedł non-stop, z jednej strony naświetlany, z drugiej
czyszczony. Ale ówczesne lasery z pryzmatem czy lusterkiem prędkością
nie powalały.

Czy tak nie powalaly ... od pierwszych znanych mi laserowek wiele sie
nie zmienilo - LaserJet mial juz chyba 300dpi.
Ale fakt - papier krecil sie wolno.

powiedzmy ze miala 200dpi, 12" dlugosci strony - 2400 linie na strone, w

czasie powiedzmy 1.3s, przy osmiokatnym lusterku ... 14k rpm.
No, sporo.
Tam sa chyba techniczne artykuly, ciekaw jestem co zrobili - mniej dpi,
dwa lasery, wiecej katow, magnetyczne/pneumatyczne lozysko ?
A potem sie dziwisz, ze 400kg :-)

Czestotliwosc pixelowa ledwie 3MHz .. no, wtedy mikroprocesor mial ~5,
wiecej nie wyciagal
I 600W przestaje dziwic

Znam drukarki wierszowe, wielogłowicowe (nawet mam gdzieś w domu) -

Wierszowke ? Duzy masz dom

Chyba ze nie Mere masz na mysli, ale np
https://en.wikipedia.org/wiki/IBM_1403

takie zapierniczały, że ciężko było nadążyć zmieniać kartony ze
składanką. Ale lasery miały 4ppm - i to odejmując czas na pobranie i
wyrzucenie papieru. Natomiast 45ppm - nawet współczesne cywilne
laserówki miewają z tym kłopot.

No ba, po co - kiedys czytalem pytanie "jak przyspieszyc drukowanie -
drukarka potrafi 3000 stron na godzine, a Access tylko 1000 :-)

Poza tym ... cywilne.
http://www.msipolska.pl/menu-gorne/artykul/article/wydruki-masowe-w-ck-zeto-sa/

A to chyba jeszcze nie jest ostatnie slowo

J.

W dniu 2015-06-19 o 14:07, J.F. pisze:
Użytkownik "Adam" napisał w wiadomości grup
W dniu 2015-06-18 o 13:44, J.F. pisze:
http://hpmuseum.net/display_item.php?hw=442
Za to widze materialy eksploatacyjne
91280 - twelve kilograms of dry toner 20000-30000 pages typically
Klient placil za szybkosc, cisze, no i troche za piekno wydruku :-)

Laserówki wtedy bywały drogie.

Jak widac - pierwsze Xeroxa - 300k$, ta 120k.
Ale alternatywna wierszowka chyba kosztowala podobnie.
Komputery ogolnie drogie jeszcze byly.

Natomiast zainteresowały mnie jeszcze inne parametry: 2680 ważyła ok.
400 kg,

No coz, jak widac - solidne urzadzenie.
Ale moze troche przesadzili z ta masa, albo np razem z papierem, 100
kg :-)

zasilanie dwoma kablami z minusem, brała 30A,

Standard zapewne amerykanski, 110V.
Transformatory na 3kVA tez nie sa tanie :-)

Hamerykańce mają 2 fazy po 110V - przynajmniej takie mam informacje.
Jest tu kilka osób zza oceanu - może potwierdzą. Ichnie piecyki lub inne
ustrojstwa podpinają międzyfazowo, na 220V.

Natomiast drukarka 2680:
Power Req.:
240VAC, +5%/-10%, 30 amps, 60Hz.

http://hpmuseum.net/display_item.php?hw=442
zasilanie dwoma kablami z minusem, brała 30A,

Standard zapewne amerykanski, 110V.
Transformatory na 3kVA tez nie sa tanie :-)

Natomiast drukarka 2680:
Power Req.:
240VAC, +5%/-10%, 30 amps, 60Hz.

w standby 625W (sic!).
Te wredne TTL troche braly
Może TTL na przekaźnikach?

Ale mnie nie tyle chodzi o prędkość interfejsu (to można obliczyć,
jak
pokazałeś), a o sam proces naświetlania bębna. Jeśli to składanka,
to
bęben szedł non-stop, z jednej strony naświetlany, z drugiej
czyszczony. Ale ówczesne lasery z pryzmatem czy lusterkiem
prędkością
nie powalały.

Czy tak nie powalaly ... od pierwszych znanych mi laserowek wiele
sie
nie zmienilo - LaserJet mial juz chyba 300dpi.
Ale fakt - papier krecil sie wolno.

powiedzmy ze miala 200dpi, 12" dlugosci strony - 2400 linie na
strone, w

180dpi/45ppi
Jest tabelka:
Page [inches] Print speed [ppm]
3.0 113.75
3.5 to 4.0 91.0
(...)
8.5 to 11.0 45.5
9.0 to 17.0 22.75

czasie powiedzmy 1.3s, przy osmiokatnym lusterku ... 14k rpm.
No, sporo.
Tam sa chyba techniczne artykuly, ciekaw jestem co zrobili - mniej
dpi,
dwa lasery, wiecej katow, magnetyczne/pneumatyczne lozysko ?
A potem sie dziwisz, ze 400kg :-)

Czestotliwosc pixelowa ledwie 3MHz .. no, wtedy mikroprocesor mial
~5,
wiecej nie wyciagal
I 600W przestaje dziwic :-)

600W w *StandBy*
4,2kW w czasie pracy.

Znam drukarki wierszowe, wielogłowicowe (nawet mam gdzieś w domu) -
Wierszowke ? Duzy masz dom
Nie, nie wierszówkę.

Chyba ze nie Mere masz na mysli, ale np
https://en.wikipedia.org/wiki/IBM_1403
W jednej szkole była. Sprawna. Ciekawie "śpiewała" w czasie wydruku.

BTW: w którym to przedwojennym filmie klient w sklepie radiowym
obraził się, jak ekspedient zaproponował mu nowoczesne, malutkie
radio? Klient mówi, że przecież radio - to musi wyglądać, to musi
być mebel.

Wiele sie nie zmienilo - nadal musi wygladac :-)

Teraz już tak.
Przypomniał mi się klasyczny opad szczęki kolegi, który przywiózł ze
"zgniłego zachodu" jedną z pierwszych midi-wieżyczek. Chciał, żeby mu
włożyć fonię do radia. Zdjąłem dupkę, a tam tylko jedna mała płytka
drukowana, wielkości paczki papierosów.

Pan Adam napisał:

BTW: w którym to przedwojennym filmie klient w sklepie radiowym
obraził się, jak ekspedient zaproponował mu nowoczesne, malutkie
radio? Klient mówi, że przecież radio - to musi wyglądać, to musi
być mebel.

...na dwanaście osób: https://youtu.be/ogqxCN_Ycys?t=3m28s

Wiele sie nie zmienilo - nadal musi wygladac :-)

Teraz już tak.
Przypomniał mi się klasyczny opad szczęki kolegi, który przywiózł ze
"zgniłego zachodu" jedną z pierwszych midi-wieżyczek. Chciał, żeby mu
włożyć fonię do radia. Zdjąłem dupkę, a tam tylko jedna mała płytka
drukowana, wielkości paczki papierosów.

Znajomy przywiózł radio ze Związku Radzieckiego. Turystyczne. Znaczy się
przenośnie, z rączką. Przy pokrętle strojenia było solidne koło zamachowe
odlane z żeliwa. Wiadomo, taka szajba w znaczący sposób podnosi komfort
przy strojeniu, zwłaszcza gdy chcemy przesunąć wskazówkę z jednego końca
skali na drugi. Ale za to oddala środek ciężkości sprzętu od jego środka
geometrycznego. Więc z drugiej strony obudowy przyczepiono porównywalny
wielkościa kawałek wyrobu hutniczego.

Znajomy przywiózł radio ze Związku Radzieckiego. Turystyczne. Znaczy się
przenośnie, z rączką. Przy pokrętle strojenia było solidne koło zamachowe
odlane z żeliwa. Wiadomo, taka szajba w znaczący sposób podnosi komfort
przy strojeniu, zwłaszcza gdy chcemy przesunąć wskazówkę z jednego końca
skali na drugi. Ale za to oddala środek ciężkości sprzętu od jego środka
geometrycznego. Więc z drugiej strony obudowy przyczepiono porównywalny
wielkościa kawałek wyrobu hutniczego.

A ja gópi myślałem, że tak tylko w pralkach automatycznych

Pan Adam napisał:

Znajomy przywiózł radio ze Związku Radzieckiego. Turystyczne. Znaczy się
przenośnie, z rączką. Przy pokrętle strojenia było solidne koło zamachowe
odlane z żeliwa. Wiadomo, taka szajba w znaczący sposób podnosi komfort
przy strojeniu, zwłaszcza gdy chcemy przesunąć wskazówkę z jednego końca
skali na drugi. Ale za to oddala środek ciężkości sprzętu od jego środka
geometrycznego. Więc z drugiej strony obudowy przyczepiono porównywalny
wielkościa kawałek wyrobu hutniczego.

A ja gópi myślałem, że tak tylko w pralkach automatycznych ;)

W pralkach automatycznych obciążniki przeważnie są z betonu. Ale pralki
rzadko robi się przenośne. W zmywarce całą tylną ściankę mam betonową
(choć nie do końca wiem po co).

Pan Adam napisał:

Znajomy przywiózł radio ze Związku Radzieckiego. Turystyczne. Znaczy się
przenośnie, z rączką. Przy pokrętle strojenia było solidne koło zamachowe
odlane z żeliwa. Wiadomo, taka szajba w znaczący sposób podnosi komfort
przy strojeniu, zwłaszcza gdy chcemy przesunąć wskazówkę z jednego końca
skali na drugi. Ale za to oddala środek ciężkości sprzętu od jego środka
geometrycznego. Więc z drugiej strony obudowy przyczepiono porównywalny
wielkościa kawałek wyrobu hutniczego.

A ja gópi myślałem, że tak tylko w pralkach automatycznych ;)

W pralkach automatycznych obciążniki przeważnie są z betonu. Ale pralki
rzadko robi się przenośne. W zmywarce całą tylną ściankę mam betonową
(choć nie do końca wiem po co).

Znajomy przywiózł radio ze Związku Radzieckiego. Turystyczne. Znaczy się
przenośnie, z rączką. Przy pokrętle strojenia było solidne koło zamachowe
odlane z żeliwa. Wiadomo, taka szajba w znaczący sposób podnosi komfort
przy strojeniu, zwłaszcza gdy chcemy przesunąć wskazówkę z jednego końca
skali na drugi. Ale za to oddala środek ciężkości sprzętu od jego środka
geometrycznego. Więc z drugiej strony obudowy przyczepiono porównywalny
wielkościa kawałek wyrobu hutniczego.