Niebezpieczne substancje w diodach LED - ołów, arsen i miedź w ozdobach!

Thu Feb 17, 2011 11:14 pm   

Hello Mario,

Thursday, February 17, 2011, 11:03:34 PM, you wrote:


Mylisz pojęcia - da się wyprodukować polietylenowego peszela do
układania w ziemii i będzie on trwały. Ale PCW zapewne będzie tańsze.
Peszel z PCW wytrzyma długo, dopóki nie trzeba będzie go ruszać.


--
Best regards,
RoMan mailto:roman@pik-net.pl
Nowa strona: http://www.elektronika.squadack.com (w budowie!)

Thu Feb 17, 2011 11:24 pm   

W dniu 2011-02-17 23:14, RoMan Mandziejewicz pisze:

E tam. Peszel z PCV używają ludzie zamiast szlaucha do podlewania
ogródka. Wytrzymuje wiele lat i nawet nie jest chowany na zimę.


--
Pozdrawiam
MD

Thu Feb 17, 2011 11:30 pm   

On Thu, 17 Feb 2011 23:14:31 +0100, RoMan Mandziejewicz wrote:

Sa kable i rury doziemne PE (HDPE)


A nie jest to dzis prawie taki sam koszt ?
W czyms musi byc jednak ten PCV/polwinit lepszy, ze go stosuja do
kabli.

A tak swoja droga - ten peszel z PE naprawde taki nietrwaly ?
Tak z doswiadczenia to PE na powietrzu zaczyna pekac i kruszyc sie -
ale jesli to UV/tlen/mroz .. to w ziemii nie grozi.

J.

Thu Feb 17, 2011 11:54 pm   

Użytkownik Jarosław Sokołowski napisał:

To ja byłem potentatem w tej branży - matka swego czasu prowadziła sklep
papierniczy i znajomości w branży miała - papier był pakowany w papier,
papier handlowy sprzedawano a papier w który papier handlowy był
opakowany to był odpad - obskakiwałem parę okolicznych sklepów
papierniczych i normę za całą klasę wyrabiałem...
A że nauczyciele byli sensowni a dopiero wyżej zaczynało się trepostwo
to wszyscy byli very happy - w sprawozdaniu ilość makulatury się
zgadzała, wychowawca miał spokój, koledzy mieli spokój, co najwyżej ze
dwóch silniejszych umówiłem żeby pomogli te toboły przytargać.

--
Darek

Fri Feb 18, 2011 12:01 am   

Użytkownik Michoo napisał:

To właśnie nie jest debilizm. 15 kg ołowiu w akumulatorze to nie problem
- jedna wielka bryła ołowiu o minimalnej powierzchni w stosunku do masy,
nawet jak wywalić w krzaki to przenikanie do środowiska jest powolne -
ale taką bryłę łatwo upilnować i spowodować skierowanie do utylizacji
(rozbiorą, przetopią, zrobią nowy sprawny akumulator). Problemem są
właśnie śladowe ilości ołowiu mocno kosztowne w utylizacji przy tak
niedużych stężeniach a zaśmiecające środowisko - wiesz jak wyglądała
ciężka marchewka produkowana przez PGR Bródno? A jak smakowało
najcięższe na świecie masło z mleka krów wypasanych w przydrożnych
rowach w czasach etylizowanej benzyny?

--
Darek

Fri Feb 18, 2011 12:10 am   

Użytkownik henry1 napisał:

Wydłubany został z głębi (głębokiej głębi...) ziemi. Trafia do wód
powierzchniowych. Jak coś leży czterysta metrów pod powierzchnią ziemi
to mam małą szansę to zjeść. Jak coś leży centymetr pod powierzchnią to
w pietruszce i marchewce to zjem.

Tak jak jako technolog elektronowy mam ciężkie wątpliwości czy dyrektywa
ROHS chroniąc nas przed ołowiem nie powoduje niewspółmiernie większych
obciążeń środowiska naturalnego z innych powodów (sprzęt lutowany lutem
bezołowiowym póki co ma znacznie mniejszą niezawodność i średni czas
życia - te luty są nowością, porządnych jeszcze nie dopracowano) i
prędzej trafia na śmietnik tak nie mam żadnych wątpliwości że wywalanie
w krzaki urządzeń lutowanych lutem ołowiowym było złe. Na mój gust
należało wprowadzić prawo zapewniające powyrywanie nóżek razem z
płuckami a w razie recydywy także z uszami każdemu kto sprzętu
elektronicznego nie zda do właściwego punktu/pojemnika w celu
recyklingu. Podwojenie ceny lutu ołowiowego z tego powodu też bym przeżył.

--
Darek

Fri Feb 18, 2011 12:16 am   

Użytkownik spa napisał:

Ołowiane rury są trwałe pod warunkiem właściwego montażu - na podsypce
piaskowej. Swego czasu w swoim dawnym technikum (chemiczne - stąd takie
dziwne rozwiązania) wymieniałem całkowicie niedrożną instalacje
kanalizacyjną z rur ołowianych na klejoną poliwinitową. Ołowiana była
niedrożna bo chłoporobotnicy za komuny zamiast mozolnie z cegieł
wymurować korytka, piaskiem wypełnić i posadowić na piasku rury ołowiane
popodpierali te rury cegłami co półtora metra. Z czasem rury (ołów w
temperaturze pokojowej zachowuje się jak w warunkach gorących - czas
relaksacji błędów siatki krystalicznej jest bliski zeru) obwisły, w
zagłębieniach zaczęły się gromadzić osady i rury pozarastały na amen...

--
Darek

Fri Feb 18, 2011 12:22 am   

Użytkownik Mario napisał:

W krzemie jest go faktycznie tak sobie i dopiero masowe wyrzucanie
odpadów poprodukcyjnych z zakładów półprzewodnikowych stanowi
jakikolwiek problem - a arsenek galu obrabia się termicznie pod
ciśnieniem w parach arsenu żeby arsen z arsenku galu nie próbował
uciekać. Ciśnienia par arsenu do pięciu barów potrafią w procesach
technologicznych dochodzić.

--
Darek

Fri Feb 18, 2011 12:32 am   

Użytkownik J.F. napisał:

Jarku, wiesz co to partyzantka technologiczna? Trzymanie płytek
arsenkowo - galowych w szufladzie biurka, manipulowanie tym, mycie,
wygrzewanie w pomieszczeniu z wentylacją głównie grawitacyjną, zjadanie
drugiego śniadania przy biurku nad tą szufladą z płytkami... Ja na
szczęście byłem w strukturach arsenkowo - galowych tylko technologiem
operacyjnym (przychodziłem, robiłem, wychodziłem) a siedziałem w osobnym
pokoju jako głównie technolog wiodący przyrządów krzemowych (surowe
płytki podłożowe wydzielałem i połamane struktury odbierałem, po drodze
wypełniałem papiery i czasem na pięć minut do kogos wpadłem zobaczyc jak
robota idzie) więc nie byłem istotnie narażony. Jak z Tewy przyszła nowa
pani inżynier do kierowania pracownią fotolitografii i włosy jej dęba
stanęły jaki syf ma w pracowni to ja pocieszyłem wyjaśnieniem że tam
czystość półprzewodnikowa polegała w Instytucie ( a przynajmniej w
pionie mikrofal) na tym że jak miałem zrobić pomiary ostrzowe struktur
diod to stolik pomiarowy musiałem mankietem fartucha wytrzeć - bo jak
nie wytarłem to kurz powodował że struktury płasko leżeć nie chciały i
igła się ześlizgiwała. Jeśli tam dawało się przyrządy półprzewodnikowe
robić to jak w kuchni posprzątam to też dam radę...

--
Darek

Fri Feb 18, 2011 1:30 am   

Pan Dariusz K. Ładziak napisał:


Myśmy to w końcu załatwili systemowo. Ojciecj jednego z kolegów
pracoawł w jakimś biurze projektowym, zorganizował więc co trzeba.
Pewnego dnia przed szkołą pojawiła się ciężarówka i skitrała stos
makulatury przed wejściem do szatni. Wszyscy mieli wzorowe (jeśli
czym innym nie podpadli). A papierzyska poniewierały się przez rok
po całej szkole, dopiero w wakacje toto gdzieś wywieźli (być może
na wysypisko).

Ja w każdym razie jestem wciąż pod wrażeniem osiągnieć socjalizmu.
Pomysł dostarczania makulatury do szkół, to coś na miarę twórczości
takiej jak "eksport wewnętrzny".

--
Jarek

Fri Feb 18, 2011 1:59 am   

W dniu 18.02.2011 00:01, "Dariusz K. Ładziak" pisze:

powierzchni to by nie dawało dużego prądu. Do tego jeżeli akumulator
ktoś wywala to prawdopodobnie oprócz metalicznego ołowiu jest tam
jeszcze sporo jego soli - a to jest znacznie bardziej toksyczne.


więcej niż ruda, więc opłaca się ją zmielić, roztworzyć metale i potem
je strącać z kwasu. Taniej i ekologiczniej niż wydobywać nowe metale.




powietrzu a nie trzymana w formie metalicznej. Ztcw przenikanie ołowiu
metalicznego do środowiska (zwłaszcza w stopach) jest b. niskie. Inaczej
luty ołowiowe by tak dobrze nie trzymały.

--
Pozdrawiam
Michoo

Fri Feb 18, 2011 8:32 am   

Użytkownik "Jarosław Sokołowski" <jaros@lasek.waw.pl> napisał w wiadomości
news:slrnilrbti.b6s.jaros@falcon.lasek.waw.pl...

było ?
W mojej pamięci makulatura w socjalizmie służyła do tego aby dostać
przydział na papier toaletowy (OIDP rolka za kilogram).
P.G.

Fri Feb 18, 2011 8:43 am   

Użytkownik "Michoo" <michoo_news@vp.pl> napisał w wiadomości
news:ijkg8s$1de$1@news.onet.pl...


opracowania na temat szkodliwości ołowiu na wysypiskach, które stało się
inspiracją do ROHS, wycofał się z niektórych wniosków (że jakieś błędy
spowodowały wielokrotne (może 100x) przeszacowanie ilości ołowiu dostającego
się do wód gruntowych) jeszcze przed wprowadzeniem ROHS, ale maszyna
biurokratyczna już nie dała (a może nie chciała) się zatrzymać.
P.G.

Fri Feb 18, 2011 8:52 am   

Użytkownik ""Dariusz K. Ładziak"" <dariusz.ladziak@neostrada.pl> napisał w
wiadomości news:4d5daae1$0$2458$65785112@news.neostrada.pl...


Zastanawia mnie ile więcej energii się zużywa (->CO2) przez to, że:
- lutowanie bezołowiowe trwa dłużej,
- jego temperatura jest wyższa,
- czas życia urządzeń wielokrotnie krótszy, co oznacza:
- odpowiednio większą produkcję,
- odpowiednio większy recykling,
- odpowiednio większe transporty (produktów i odpadów).
P.G.

Fri Feb 18, 2011 9:20 am   

Użytkownik "Piotr Gałka" <piotr.galka@CUTTHISmicromade.pl> napisał w
wiadomości news:4d5e201b$1@news.home.net.pl...

Za Gierka