Miedziowanie elektrolityczne niklu: czy miedź dobrze trzyma się na niklu bez usuwania?

Korek ma być z dębu korkowego, to wiadomo! Tych z plastikową imitacją
nie pijam.

Ja tam raczej jak dziecko - wolę soczek
Oczywiście chmielowy

W dniu czwartek, 3 kwietnia 2014 14:54:43 UTC+2 użytkownik Jarosław Sokołowski napisał:

Jak pochromowany?

A ja wiem? Wyrób produkcji KFA, jeśli coś Ci to powie.

Pan Adam napisał:

A poza tym to nigdy nie rozumiałem i nie rozumiem, co tu się rozczulać
nad korkiem. Ma być szczelny i tyle. Może być choćby i z tekstolitu albo
tarflenu.

Korek ma być z dębu korkowego, to wiadomo! Tych z plastikową imitacją
nie pijam.

(...)(BTW - co to w końcu jest na tej armaturze? Chrom czy nikiel? O
wierzchnią warstwę pytam).

A poza tym to nigdy nie rozumiałem i nie rozumiem, co tu się rozczulać
nad korkiem. Ma być szczelny i tyle. Może być choćby i z tekstolitu albo
tarflenu.

W dniu czwartek, 3 kwietnia 2014 14:20:54 UTC+2 użytkownik Jarek P. napisał:
Panowie, wybaczcie totalny offtop, ale pl.sci.chemia nie żyje, a tu przynajmniej jakaś cywilizacja pozostała no i sporo wszechstronnych osób się tu udziela, więc może i jakiś chemik się trafi :)



Taki problem: jest sobie kawałek armatury łazienkowej (wierzch korka typu click, ale to nieistotne), solidny kawał mosiężnego (chyba) odlewu, solidnie pokryty niklem, wierzch błyszczy się jak... jak nie wiem. Otóż ten właśnie korek ma być nie niklowany, tylko w kolorze "starej miedzi", cokolwiek by ten termin (w ustach żony rzecz jasna) miał znaczyć. Pierwszy pomysł - pomalować, farba w stosownym kolorze jest dostępna, ale obawiam się poważnie, że trwałość takiego malowania będzie nikła, korek ma być normalnie używany jako element umywalki. I tu mi właśnie przyszedł do głowy pomysł: a może by tak pomiedziować naprawdę i najwyżej poczekać, aż miedź się spatynuje samoistnie?

I tu zasadnicze pytanie: czy powłoka miedzi nałożona elektrolitycznie na nikiel będzie się trzymać sama? Czy potrzebne są kombinacje, jakieś warstwy pośrednie, a może nikiel trzeba usunąć (jak?) i pokrywać bezpośrednio to co pod spodem?



Pytanie drugie: o ile dobrze pamiętam z dawnych czasów, kanoniczny sposób miedziowania wymaga użycia siarczanu miedzi, tenże co prawda można kupić bez problemu (w sklepach ogrodniczych chyba nawet?), ale coś innego mi przyszło do głowy: mam w domu ze dwa litry zużytego roztworu chlorku żelaza, szczęśliwie jeszcze go nie zdążyłem wylać (do fontanny w parku jakby kto pytał ), pamiętam z bardzo dawnych czasów, kiedy w sklepach był duży wybór octu i musztardy, a kupno chlorku żelaza było mniej więcej równie dużym wyzwaniem, jak kupno baleronu (znaczy dało się, ale trzeba mieć było dojścia albo dużo szczęścia), próbowałem regenerować zużyty chlorek przez elektrolityczne odciąganie z niego miedzi. Nic to co prawda nie dało, wynikiem było coś, co już kompletnie nie miało zdolności trawiących, ale za to jedna z żelaznych elektrod użytych do procesu mi się wtedy pięknie i grubo pokryła miedzią. Może by więc rzecz powtórzyć, wykorzystując tym samym zużyty chlorek, który mam, zamiast szu
kać siarczanu miedzi?

Poszukaj w pobliżu galwanizerni i Ci zrobią.

W dniu czwartek, 3 kwietnia 2014 14:54:43 UTC+2 użytkownik Jarosław Sokołowski napisał:

Jak pochromowany?

A ja wiem? Wyrób produkcji KFA, jeśli coś Ci to powie.

Ale najpierw strawić (elektrolitycznie) warstwy chromu i niklu. Może się
okazać, że w ogóle chodzi o kolor "starego mosiądzu", a nie starej miedzi.
Z żonami nigdy nic nie wiadomo.

A nienienie, kolor "stary mosiądz" jest zły, straszny i żona apopleksji dostaje na sam widok, co przerabiałem w praktyce już kilka razy.

Ech, o ile świat był prostszy, jak się było kawalerem... (suchara o tym, jakie 3 kolory rozróżnia prawdziwy mężczyzna nie muszę mam nadzieję powtarzać? )

Co do galwanizowania - czytam w międzyczasie różne powynajdywane w sieci poradniki, już wiem, że uzyskanie gładkiej, szczelnej powłoki nie jest takie proste i może wymagać odrobiny zabawy. Nigdzie jednak nie znalazłem informacji, czy chrom można miedziować, czy też faktycznie trzebaby go najpierw usunąć.

Taki problem:
/.../

Taki problem: jest sobie kawałek armatury łazienkowej (wierzch korka
typu click, ale to nieistotne), solidny kawał mosiężnego (chyba) odlewu,
solidnie pokryty niklem, wierzch błyszczy się jak... jak nie wiem.

Otóż ten właśnie korek ma być nie niklowany, tylko w kolorze "starej
miedzi", cokolwiek by ten termin (w ustach żony rzecz jasna) miał znaczyć.
Pierwszy pomysł - pomalować,

I tu mi właśnie przyszedł do głowy pomysł: a może by tak pomiedziować
naprawdę i najwyżej poczekać, aż miedź się spatynuje samoistnie?

Jak pochromowany?

A ja wiem? Wyrób produkcji KFA, jeśli coś Ci to powie.

Ale najpierw strawić (elektrolitycznie) warstwy chromu i niklu. Może się
okazać, że w ogóle chodzi o kolor "starego mosiądzu", a nie starej miedzi.
Z żonami nigdy nic nie wiadomo.

A nienienie, kolor "stary mosiądz" jest zły, straszny i żona apopleksji
dostaje na sam widok, co przerabiałem w praktyce już kilka razy.

Ech, o ile świat był prostszy, jak się było kawalerem... (suchara o tym,
jakie 3 kolory rozróżnia prawdziwy mężczyzna nie muszę mam nadzieję
powtarzać? )

Co do galwanizowania - czytam w międzyczasie różne powynajdywane w sieci
poradniki, już wiem, że uzyskanie gładkiej, szczelnej powłoki nie jest
takie proste i może wymagać odrobiny zabawy. Nigdzie jednak nie znalazłem
informacji, czy chrom można miedziować, czy też faktycznie trzebaby go
najpierw usunąć.

Alkohole dzielimy na prawoskrętne (korkociąg) i lewoskrętne (zakrętka).
Oraz optycznie obojętne (kapsel).

Jarek

Pan Jarek P. napisał:

Jak pochromowany?

A ja wiem? Wyrób produkcji KFA, jeśli coś Ci to powie.

Powie. Bardzo dużo mi powie. Nikiel od chromu odróżnic łatwo, barwę ma
bardziej ciepłą, a chrom jest "zimny". Współcześnie chyba nic już się
nie pozostawia niklowane. Chrom przeważnie idzie na nikiel. przynajmniej
powinien.

Ale najpierw strawić (elektrolitycznie) warstwy chromu i niklu. Może się
okazać, że w ogóle chodzi o kolor "starego mosiądzu", a nie starej miedzi.
Z żonami nigdy nic nie wiadomo.

A nienienie, kolor "stary mosiądz" jest zły, straszny i żona apopleksji
dostaje na sam widok, co przerabiałem w praktyce już kilka razy.

Z tego co pamiętam z moich doświadczeń w podtrawianiu mosiądzu, to przy
jakichć parametrach trawiło mi tak, że szybciej ubywał cynk, a powierzchnia
metalu robiła się miedzianoczerwona. W każdym razie dowalenie miedzi na
powierzchnię mosiądzu jest rzeczą mało kłopotliwą.

A nienienie, kolor "stary mosiądz" jest zły, straszny i żona apopleksji dostaje na sam widok, co przerabiałem w praktyce już kilka razy.
Ech, o ile świat był prostszy, jak się było kawalerem... (suchara o tym, jakie 3 kolory rozróżnia prawdziwy mężczyzna nie muszę mam nadzieję powtarzać? )

chromowanie tam było dość tandetne. Zeżarliśmy to do gołej stali

Dobra, to jeszcze napisz mi, jak zeżarliście chrom nie robiąc przy
okazji wżerów w stali.