Różnice między elektroniką a elektrotechniką: co warto wiedzieć?

Obserwując sytuację na PG mogę przypuszczać, że z elektryka łatwiej zrobić
elektronika niż na odwrót.

On Sat, 25 Jun 2005 22:43:56 +0200, badworm wrote:
-elektrotechnika jest IMHO bardziej ogólną dziedziną od elektroniki.
Studenci elektrotechniki mają w programie podstawy elektroniki, technikę
cyfrową i mikroprocesorową, obwody elektryczne(z dużą ilością materiału
odnośnie układów trójfazowych) a studenci elektroniki raczej nie mają
maszyn elektrycznych, techniki wysokich napięć czy też aparatów
elektrycznych.

Trudno - cos z elektroniki musza elektrotechnicy miec "po lebkach".
Ciekawe co

czym roznia sie te dwie dziedziny, oprocz nazwy ;] ?

Sulsa wrote:

czym roznia sie te dwie dziedziny, oprocz nazwy ;] ?


Elektronik zajmuje się prądami określanymi przez elektrotechników jako
szumy.
tak np. dla informacji: na uniwersytecie w Berlinie nie było (i dalej

Obserwując sytuację na PG mogę przypuszczać, że z elektryka łatwiej zrobić
elektronika niż na odwrót.

Jednak chyba na odwrót, ponieważ u elektryków znajomość podzespołów
elektronicznych oraz ich zasady działania jest powierzchowna. Niestety jest
to wiedza, której nie da się "naumieć" tylko teoretycznie, ale musi być
zdobywana wieloletnimi własnymi doświadczeniami.

W późniejszej pracy zawodowej spotykałem różnych ludzi: elektryków,
energetyków, automatyków - ich wiedza elektroniczna była niewielka.

Pomagałem kulku osobom w przekwalifikowaniu się na stanowisko elektronika.
Powiem jedno - ich wiedza jest naprawdę znikoma, a praca na stanowisku
elektronika, którą wykonują polega tylko na przekładaniu całych modułów
elektronicznych bez zagłębiania się w zasadę ich budowy i działania - nie ma
mowy o samodzielnej naprawie takiego modułu tzn. znalezieniu usterki i
wymianie elementu, a usterki są za zwyczaj banalne - ot wymiana spalonej
diody, kondensatora czy tranzystora.

Moduły takie zawsze wędrują do osób, które "czują elektronikę" i
uczyły się jej przez wiele lat zarówno teorii jak i praktyki.

Obserwując sytuację na PG mogę przypuszczać, że z elektryka łatwiej
zrobić
elektronika niż na odwrót.

Jednak chyba na odwrót, ponieważ u elektryków znajomość podzespołów
elektronicznych oraz ich zasady działania jest powierzchowna. Niestety
jest
to wiedza, której nie da się "naumieć" tylko teoretycznie, ale musi być
zdobywana wieloletnimi własnymi doświadczeniami.

Skoro "latami" to nie na studiach przeciez ..

W późniejszej pracy zawodowej spotykałem różnych ludzi: elektryków,
energetyków, automatyków - ich wiedza elektroniczna była niewielka.

A jaki wiek i kiedy studia konczyli ?
Bo Badworm moze miec racje - porzadne studia elektryczne to dzis kupa
elektroniki powinna byc. No ale jesli maja przedmioty scisle
elektryczne, to na czesc elektroniki czasu zabraknie ..

Pomagałem kulku osobom w przekwalifikowaniu się na stanowisko
elektronika.
Powiem jedno - ich wiedza jest naprawdę znikoma, a praca na stanowisku
elektronika, którą wykonują polega tylko na przekładaniu całych modułów
elektronicznych bez zagłębiania się w zasadę ich budowy i działania - nie
ma
mowy o samodzielnej naprawie takiego modułu tzn. znalezieniu usterki i
wymianie elementu, a usterki są za zwyczaj banalne - ot wymiana spalonej
diody, kondensatora czy tranzystora.

POwiem szczerze - coraz trudniej i dobremu elektronikowi cos naprawic.
Wszystko sie pokomplikowalo i nie dojdziesz bez dokladnego opisu czy
to sterowanie kiepskie, czy czesc wykonawcza, czy sprzezenie zwrotne.
Chyba ze tak jak mowisz - wylaczamy, miernik w reke, szukamy
polprzewodnikow do wymiany - moze sie uda. A potem znowu padnie
bo usterka gdzie indziej.

Moduły takie zawsze wędrują do osób, które "czują elektronikę" i
uczyły się jej przez wiele lat zarówno teorii jak i praktyki.

Sam dyplom niestety do tego nie wystarczy ..

J.
Panowie, zapominacie o powszechnym prawie natury mowiacym o tym, ze

Jednak chyba na odwrót, ponieważ u elektryków znajomość podzespołów
elektronicznych oraz ich zasady działania jest powierzchowna. Niestety
jest
to wiedza, której nie da się "naumieć" tylko teoretycznie, ale musi być
zdobywana wieloletnimi własnymi doświadczeniami.

Skoro "latami" to nie na studiach przeciez ..

POwiem szczerze - coraz trudniej i dobremu elektronikowi cos naprawic.
Wszystko sie pokomplikowalo i nie dojdziesz bez dokladnego opisu czy
to sterowanie kiepskie, czy czesc wykonawcza, czy sprzezenie zwrotne.
Chyba ze tak jak mowisz - wylaczamy, miernik w reke, szukamy
polprzewodnikow do wymiany - moze sie uda. A potem znowu padnie
bo usterka gdzie indziej.

Znalem kilku inzynierow
elektronikow po znamienitych uczelniach, ktorzy bali sie lutownicy nie
wspominajac o oscyloskopie. Jak wszystko w przyrodzie wszystko zalezy od
otwartosci umyslu... Skonczylem elektrotechnike 17 lat temu i zawsze
pracowalem jako elektronik. Mozecie mi wierzyc, wiem co mowie.

Elektronik zajmuje się prądami określanymi przez elektrotechników jako
szumy.

Bez praktyki studia nic nie dają. Uczą tylko teorii, a w obecnych czasach
nie
uczą nawet teorii, ponieważ studenci nastawienie są tylko i wyłącznie na
zaliczenia,
które załatwia się np. na grupach dyskusyjnych
Tak naprawdę studia przygotowują tylko do nauki, którą pozyskuje się dopiero
podczas realizacji zadań praktycznych. Jednak warto je skończyć.

I dlatego żeby być dobrym elektronikiem trzeba się bez przerwy uczyć.
Żeby było ciekawiej elektronik musi się znać jeszcze na wielu innych
dziedzinach m.in. programowaniu, teletransmisji i telekomunikacji,
nie wspominając już o informatyce oraz technologii, dla których projektuje
urządzenia elektroniczne.
W przeciwieństwie do tego elektryk ma o wiele łatwiej. Fakt, że pojawiają
się na rynku coraz nowsze i bardziej wyrafinowane systemy. Jednak nie
wymagają one zagłębiania się w ich zasadę budowy.
Wystarczy tylko znajomość ich zasady pracy, a instalacje buduje się z takich
właśnie urządzeń jak z klocków.

Bez praktyki studia nic nie dają. Uczą tylko teorii, a w obecnych czasach
nie
uczą nawet teorii, ponieważ studenci nastawienie są tylko i wyłącznie na
zaliczenia,
które załatwia się np. na grupach dyskusyjnych
Tak naprawdę studia przygotowują tylko do nauki, którą pozyskuje się
dopiero
podczas realizacji zadań praktycznych. Jednak warto je skończyć.

Powiedz to mojemu prodziekanowi ds. kształcenia(czyli wyciągania kasy od
studentów) - moje dotychczasowe próby przekonania go do przeniesienia mnie
na specjalność "Przetwarzanie i użytkowanie energii elektrycznej" spełzły
na niczym Dla niego liczy się tylko średnia, zupełnie nieważne są
osiągnięcia pozauczelniane(projekty opublikowane w EdW) i zamiłowanie do
elektroniki. Zdaję sobie sprawę, że specjalność ma niewielkie znaczenie
przy szukaniu roboty ale dlaczego mam się męczyć przez najbliższe dwa lata
na specjalności(Elektroenergetyka), która mnie _zupełnie_ nie intresuje???
Dziekan ma w ogóle jakieś chore wyobrażenie odnośnie studiów - wierzy, że
cała wiedza jest zdobywana przez studentów w sposób jak najbardziej
uczciwy Całe szczęście, że jego kadencja kończy się we wrześniu więc
jest szansa na załatwienie przenosin z nowym.

I dlatego żeby być dobrym elektronikiem trzeba się bez przerwy uczyć.
Żeby było ciekawiej elektronik musi się znać jeszcze na wielu innych
dziedzinach m.in. programowaniu, teletransmisji i telekomunikacji,
nie wspominając już o informatyce oraz technologii, dla których
projektuje
urządzenia elektroniczne.
W przeciwieństwie do tego elektryk ma o wiele łatwiej. Fakt, że pojawiają
się na rynku coraz nowsze i bardziej wyrafinowane systemy. Jednak nie
wymagają one zagłębiania się w ich zasadę budowy.
Wystarczy tylko znajomość ich zasady pracy, a instalacje buduje się z
takich
właśnie urządzeń jak z klocków.

Czy ma łatwiej - to zależy od stanowiska. AFAIK to np. główny elektryk w
większym zakładzie ma pod sobą elektrykę, ciepło, wodociągi i jeszcze
kilka innych rzeczy. A przede wszystkim zawód elektryka jest bardziej
odpowiedzialny - jeden błąd może spowodować np. pożar budynku lub
pozbawienie całego miasta zasilania.