Jak wykorzystać GPIO w mikrokontrolerach 8051 z SDCC do obsługi przycisków?

MHS (poprzedzone stylizowanym logiem złożonym z czterech kwadratów)
6G 600LS [copyright] APCC
P -80C51F681
[copyright] INTEL 80,82
9118

Mam rozumieć, że nawet w takim wypadku nie są one bezużyteczne i
teoretycznie wciąż można na nich odpalić kod z zewnętrznego
EPROMU-?

Programowany maską. Z Twojego punktu widzenia równoważny 80C31, być
może F coś znaczy, ale tego nie pamiętam (może częstotliwość?)
No chyba, że wiesz w jakim układzie pracował itd.

Użytkownik "AlexY" napisał w wiadomości grup
dyskusyjnych:o8vb11$3le$1@dont-email.me...
Atlantis pisze:
W dniu 2017-02-26 o 16:26, AlexY pisze:
To jest właśnie bankowanie pamięci, nie ma poleceń adresujących
17-bitowo.
Czyli rozumiem, że teoretycznie w tych mikrokontrolerach możliwe jest
np. jednoczesne zastosowanie 64kB pamięci RAM i 64kB EPROM? Będą one
widoczne jako dwie osobne przestrzenie adresowe?

Nie, przynajmniej jeśli dobrze zrozumiałem PDFa od 89c51/2.

Tak.
Jak 51 czytal rozkaz, to wystawial adres i aktywowal linie PSEN-.
To samo bylo, jak odczytywal dane z pamieci programu rozkazem MOVC.

Jesli czytal dane z pamieci zewnetrznej (XRAM), to aktywowal linie RD-
(P3.7).
Przy zapisie aktywowal linie WR- (P3.6).

Możliwe było uruchamianie programu z zewnętrznego EPROM-a, czy też
pamięci tego rodzaju był wykorzystywane do przechowywania dodatkowych
zasobów, a kod należało upchnąć w tych kilku kB wewnętrznego flasha?

"External Access Enable. EA must be strapped to GND in
order to enable the device to fetch code from external program
memory locations starting at 0000H up to FFFFH."

Jeśli dobrze zrozumiałem można podpiąć pamięć programu albo danych,
nie widzę mix'u, może jest jakiś kruczek.

To sie tyczy programu. Moze pobierac z wewnetrznego flash, albo caly
program z zewnetrznej pamieci.

Co do adresow - bodajze kompilator Keil mial wskazniki 3 bajtowe, gdzie
najstarsze bity wskazywaly rodzaj pamieci.
Ale to czysto softwarowo robota.

Co do adresow - bodajze kompilator Keil mial wskazniki 3 bajtowe,
gdzie
najstarsze bity wskazywaly rodzaj pamieci.
Ale to czysto softwarowo robota.

Ja tam w ASM dłubałem to dla mnie to jest nieczytelne
Ale wychodzi że jednak można mieć 64kB programu i osobno 64kB danych
aczkolwiek dostęp do XRAM nie jest taki bezpośredni.

Użytkownik "AlexY" napisał w wiadomości
J.F. pisze:
Co do adresow - bodajze kompilator Keil mial wskazniki 3 bajtowe, gdzie
najstarsze bity wskazywaly rodzaj pamieci.
Ale to czysto softwarowo robota.

Ja tam w ASM dłubałem to dla mnie to jest nieczytelne
Ale wychodzi że jednak można mieć 64kB programu i osobno 64kB danych
aczkolwiek dostęp do XRAM nie jest taki bezpośredni.

To jest stricte 8-bitowy procek, i choc potrafi obsluzyc dodatkowe 64k
RAM, to wyjatkowo niewdziecznie :-)

W prywatnej klasyfikacji dalbym mu 9 bitow, Z80 dostawal 12
6502 mial 8.5 bita

Użytkownik "AlexY" napisał w wiadomości
Ale wychodzi że jednak można mieć 64kB programu i osobno 64kB
danych
aczkolwiek dostęp do XRAM nie jest taki bezpośredni.

To jest stricte 8-bitowy procek, i choc potrafi obsluzyc dodatkowe
64k
RAM, to wyjatkowo niewdziecznie :-)

W prywatnej klasyfikacji dalbym mu 9 bitow, Z80 dostawal 12
6502 mial 8.5 bita :-)

IMHO liczy się pojemność PC (program counter). To on decyduje jak
duży może być program.

Osobiście nie trawię architektury harvardzkiej,

uwielbiałem 6502 czy to asm czy basic, niestety mikrokontrolery *52
były powszechniejsze.