Jak najlepiej nanosić pastę lutowniczą przy lutowaniu SMD hot air - metody i porady?

BTW jaki sposób robienia płytek dwustronnych polecasz?

Skleciłem z kawałka mosiężnego płaskownika o grubości 3mm.
Swoją drogą, po co tu pojemność cieplna, skoro wszystkie elementy mają
praktycznie taką samą temperaturę?

Jednak czas. Mieliśmy ze znajomym układ 'na pająka'. Zadziałał,

W dniu 2014-06-01 13:18, Paweł Pawłowicz pisze:

Skleciłem z kawałka mosiężnego płaskownika o grubości 3mm.
Swoją drogą, po co tu pojemność cieplna, skoro wszystkie elementy mają
praktycznie taką samą temperaturę?

Stop nie zastygnie tak szybko, gdy przypadkiem zdarzy ci się wyjąć
"kowadełko" z wrzątku.

czasach, gdy malowało się je lakierem i pędzelkiem. Dzięki metodom
takim
jak termotransfer wyglądają właśnie całkiem profesjonalnie.

W dniu 2014-05-31 12:55, Marek pisze:

1. Dodatkowa, (często brudna) robota: drukownie, "prasowanie", wiercenie
itp.

Z powyższych tylko za wierceniem nie przepadam. Na szczęście udało się
je dość mocno zredukować, odkąd korzystam z elementów SMD.


2. Nieprofesjonalnie wyglądająca płytka

Nie przesadzałbym. Nieprofesjonalnie mogły wyglądać amatorskie płytki w
czasach, gdy malowało się je lakierem i pędzelkiem. Dzięki metodom takim
jak termotransfer wyglądają właśnie całkiem profesjonalnie. :)


4. płytki robione chałupniczo nie są odporne termicznie, często ścieżki
odrywają się po przegrzaniu, firmowe pcb są odporniejsze, nie wiem z
czego to wynika

Nie spotkałem się jeszcze z tym problemem, a zdarzało mi się parę razy
coś poprawiać. Z doświadczenia wiem, że szczególnie wrażliwe na
temperaturę są płytki na laminacie papierowym - te potrafiły nie
przetrzymać nawet cynowania (gdy jeszcze cynowałem lutownicą i
plecionką, z Lichtenbergiem nie ma takich problemów). Laminat epoksydowy
jest znacznie wytrzymalszy.


5. płytki dwuwarstwowe (najczęściej używam) - trudniej wyrównać warstwy.

Tego jeszcze nie próbowałem, chociaż mam zamiar w najbliższym czasie
sprawdzić metodę z kopertą. Możliwe jest idealne ustawienie obydwu
stron, żeby wiertło wychodziło dokładnie tam, gdzie trzeba?

W dniu 2014-05-31 23:17, Paweł Pawłowicz pisze:

Jako i mnie. Też nie spotkałem się z tym problemem.

Wydaje mi się, że przyczyna leży raczej po stronie nieumiejętnego
obchodzenia się lutownicą, odsysaczem i plecionką. Zbyt wysoka
temperatura i za długie podgrzewanie pola lutowniczego.

Tak, ale brak metalizowanych przelotek jest niesympatyczny :-(

Fakt. Jednak można to jeszcze przetrzymać. Największym problemem jest
chyba brak dostępu do niektórych pól lutowniczych, jeśli znajdują się
pod jakimś elementem. Wtedy przylutujemy je tylko od jednej strony. Ma
to znaczenie, gdybyśmy z drugiej chcieli poprowadzić ścieżkę.

Myślałem nad rozwiązaniem tego polegającym na naniesieniu pasty
lutowniczej na zasłonięta pola i zapaćkaniu nią otworów. Przy lutowaniu
strony przeciwnej pasta powinna się stopić i utworzyć połączenie także
pod elementem. Koś próbował tego rozwiązania?

przelotek i padów aby wiertło nie mieściło się w przelotce mimo,

Właśnie skleciłem niezbędne narzędzie i spróbowałem. To działa!
Dzięki!
Jak jest z trwałością? Czy płytka, która sobie poleży, nadal dobrze
się
lutuje?

On Sun, 01 Jun 2014 13:36:37 +0200, bartekltg <bartekltg@gmail.com> wrote:
Jednak czas. Mieliśmy ze znajomym układ 'na pająka'. Zadziałał,

Nie prosciej prototypy składać na plytce stykowej?

Płytki profi to są do docelowych rozwiązań, a do prototypów są płytki
stykowe. Myślę że na stykowej kurcze szybciej byście to złożyli niż
lutując pająka.

Nie mam potrzeby zastępować płytkę stykową kolejnym rozwiązaniem
pośrednim jakim jest płytka "chałupnicza"...

A szurając tym stopem po płytce, nie zrywa się cienkich ścieżek? Czy ten

stop w połączeniu zwykłym spoiwem nie zmniejsza temp. topnienia
końcowego spoiwa?

Nie rozumiem co masz na myśli.

On 31.05.2014 11:54, Atlantis wrote:

Nie wiem skąd bierze się ta niechęć do termotranmsferu. Naczytałem się

Fototransfer niewiele droższy, a pewniejszy. Zwłaszcza przy smd.

4. płytki robione chałupniczo nie są odporne termicznie, często
ścieżki odrywają się po przegrzaniu, firmowe pcb są odporniejsze, nie
wiem z czego to wynika

W dniu 2014-06-01 16:52, Mario pisze:

Nie rozumiem co masz na myśli.

Najprościej jak tylko potrafię, na przykładzie:
Wyobraź sobie, że mamy płytkę dwustronną i złącze RJ45. W otworach brak
metalizacji. Wkładając złącze zasłonimy pola lutownicze znajdujące się
pod nim na górnej warstwie. Nie ma szans, żeby wcisnąć tam cynę i
rozgrzany grot lutownicy. Dostępne dla nas będą jedynie pola znajdujące
się na dolnej stronie PCB i tylko tam będzie można przylutować
wyprowadzenia gniazda.

W takiej sytuacji nie możemy poprowadzić dodatkowej ścieżki GÓRĄ do
jednego z wyprowadzeń gniazda tak, żeby robiło ono za przelotkę, gdyż
pola lutowniczego przy tym wyprowadzeniu nie będzie się dało przylutować.

Mam nadzieję, że już rozumiesz co miałem na myśli. ;)