Jakie są sprawdzone zasady projektowania PCB od sygnału do uC i optymalizacji?

Thu Feb 15, 2007 5:38 pm   

No właśnie - pytam jaki jest początek?

Czy jedziecie zgodnie z jakimś kierunkiem, np. od wejścia
sygnału do wyjścia, a może od elementu centralnego (uC) idąc
na zewnątrz?

Wraz ze wzrostem skomplikowania plytek zaczynam mieć wątpliwości,
ze może brak mi jakiejś reguły postępowania....
Na przykład w środku płytki mam wolne miejsce i ciężko jest tam coś
przesunąć, a jak nawet uda się, to robi się miejsce na środku krawdzi,
a nie na rogu, gdzie jest naturalne miejsce na otwór montażowy.
Innym razem kombinuję, kombinuję aż nagle wpadam na optymalne rozwiązanie.
A może jest jakiś algorytm znajdowania optymalnego rozwiązania, którego nie
znam?


--
Pozdrawiam,
Patryk Sielski

Thu Feb 15, 2007 5:49 pm   

Praktyka wykazuje że należy zacząć od schematu :-)


--
Pozdrawiam

kaldachar(.......)@interia.pl

Thu Feb 15, 2007 6:01 pm   

On Thu, 15 Feb 2007 17:38:59 +0100, Patryk Sielski wrote:

Od obrysu i zlacz ktore musza byc w okreslonym miejscu :-)


Jeden jest - skorzystac z jakiejs opcji "auto placement".
Zazwyczaj usiluje tak rozmiescic elementy zeby skrocic polaczenia ..

J.

Thu Feb 15, 2007 7:07 pm   

Użytkownik "Patryk Sielski" <psielski-usun@elka-usun.pw.edu.pl> napisał w
wiadomości news:ae159$45d48ca3$57ceab2d$3465@news.chello.pl...


Na początek proponuję wyobrazić sobie schemat blokowy urządzenia i rozmieścić
bloki tak, by miało to ręce i nogi. Niekoniecznie da się to pogodzić z
najkrótszymi połączeniami. Bardzo przydaje się wiedza, jak układ działa ,
np. co (mniej więcej) się dzieje, gdy kliknie przekaźnik, albo pstrykniemy w
masę zapalarką .


wystarczy nie mieć wstrętu do myślenia :)

e.

Thu Feb 15, 2007 7:22 pm   

Patryk Sielski <psielski-usun@elka-usun.pw.edu.pl> wrote:

Obrys płytki, zwykle narzucony przez obudowę, potem elementy,
które muszą być w konkretnym miejscu (wyświetlacze, przyciski,
potencjometry itp.), następnie elementy, które dobrze by było,
gdyby były mniej więcej w konkretnym miejscu (złącza, duże
półprzewodniki na radiatorze, transformator sieciowy itp.), a
cała reszta jak wypadnie, oczywiście z uwzględnieniem jakiejś
blokowej struktury i zdrowego rozsądku. Do tej całej reszty
baaardzo by się przydało jakieś "autoplace", niestety eagle, z
którego korzystam nie ma czegoś takiego.

J.

Thu Feb 15, 2007 7:35 pm   

Użytkownik "Jarek P." <jarek[kropka]p@gazeta.pl> napisał w wiadomości
news:er28de$66m$1@node4.news.atman.pl...


nie masz czego żałować, "autoplace" nie posiadają zdrowego rozsądku :)

e.

Thu Feb 15, 2007 7:53 pm   

co i wychodzi. Oczywiście na początku jest jakieś pierwsze przybliżenie, ale
później ono płynie sobie ze zmieniającymi się rozmiarami płytki.
Staram się tylko umieszczać elementy w rastrze, zwykle 5 milsów i zmieniając
rozmiar płytki też skakać wielokrotnościami rastru.


z automatami. Wszystko robię ręcznie. Najpierw grupuję sobie elementy w
bloki funkcjonalne, tak aby z bloku wychodziła minimalna ilość połączeń.
Robię wstępny placement w bloku i później nanewruję na płytce już takimi
blokami elementów. Na przykład jeżeli jest max232 to od razu szukam do niego
kondensatorów i taki blok próbuję utknąć na płytce gdzieś między uartem a
złączem.
Zwykle płytkę zaczynam od elementów mających najwięcej połączeń i tak je
ustawiam względem siebie i stałych punktów bazowych np złącz, aby
zminimalizować odległość połączeń i optymalnie wypełnić powierzchnię. W
pierwszej kolejności układam elementy krtytyczne na położenie, np kwarc jest
zawsze blisko kontrolera. Jezeli jest przetwornica, to priorytet mają obwody
pradowe z których potencjalnie może być największa emisja zakłóceń. Jeżeli
jest magistrala to tak aby była najkrótsza i nie kolidowała z innymi
sygnałami. Inne mniej krtytyczne elementy muszą się dopasować do tych
ważniejszych.
Dopiero gdy mam już wszystko poukładane zaczynam kłaść ścieżki. również w
podobnej kolejności jak układanie elementów.
Zasilanie i masę kładę na samym końcu, ale już na etapie układnia staram się
o ile to możliwe przewidzieć jakieś kanały dystrybucji zwłaszcza masy, bo
ona jest najbardzie krytyczna na płytkach mających mniej niż 4 warstwy.

--
Piotrek.
http://www.pitlab.pl

Thu Feb 15, 2007 8:48 pm   

entroper <entroper@CWD.spamerom.poczta.onet.pl> wrote:


racja, ale czasem aż by się prosiło odpalić autoplace a potem
jego wyniki jedynie "optymalizować", niż zastanawiać się nad tym,
czy procka w obudowie stonogopodobnej korzystniej będzie ustawić
pionowo czy poziomo :-)

J.

Fri Feb 16, 2007 2:54 pm   

Moim zdaniem stosowanie rastra 5 mils to przesada. Zwykle stosuję
raster 25 mils, mniejszy stosuję tylko wtedy, gdy jest to konieczne,
na przykład gdy na płytce są elementy metryczne. Stosowanie zbyt
drobnego rastra jest po prostu niewygodne.
Zgadzam się w pełni z tezą, że autoplace i autoroute nie zdają
egzaminu.

Pozdrawiam,
Paweł

Fri Feb 16, 2007 11:07 pm   

1. Najlepiej zacząć od sprawdzenia czy nie ma błędów na schemacie.
2. Jak już sprawdzisz wszystko to napewno będzie jeszcze jeden błąd
(zazwyczaj jest kilka), który wyjdzie dopiero podczas uruchamiania.
3. Jak chcesz uniknąć błędów to patrz punkt pierwszy.

Kilka podstawowych błędów, które często popełniamy:

- niepodłączone zasilanie do układów scalonych lub zamieniona polaryzacja
- złe zasilanie obwodów (jak mamy klika, kilkanaście obwodów zasilających to
zawsze jakieś klasy się pomieszają)
- zła obudowa (niewłaściwy raster, pomieszana numeracja pinów)
- niewłaściwy wymiar płytki lub złe położenie kluczowych elementów (złącza,
otwory mocujące itp.)
- przy włożeniu wtyczki do gniazda zawsze coś przeszkadza, przeważnie w
bibliotece obrys gniazda jest bez obrysowanej wtyczki
- po przykręceniu śrubek mocujących (metalowych) klasa izolacji nie jest
zachowana lub łebek zachacza o elementy.
- element nie znajduje się po tej stronie płytki po której byśmy chcieli
żeby był
- zachodzące elementy na siebie, albo po przylutowaniu jednego nie mamy
możliwości przylutowania drugiego

i wiele innych ......