Jak skutecznie polutować gniazdo minijack 3,5 mm na kabel, aby było trwałe?

Użytkownik "niepełnosprawny intelektualnie 'POPIS/EU"
NOSPAMtestowanije@go2.pl> napisał w wiadomości
news:ocob5c$ele$1@node2.news.atman.pl...
jest takie zagadnienie, jak poprawnie polutować gniazdo minijack na
kabel?

chodzi o takie gniazdko:
http://allegro.pl/gniazdo-na-kabel-jack-3-5-mm-stereo-i5835781950.html

studiowałem na pw 8 lat, ale nie zostałem oświecony...

może Ktoś ma pomysł jak polutować to tak, żeby:
- działało
- nie zwarło
- nie dało się wyrwać
?

Wywalić to dziadostwo i kupić lepsze gniazdo. Z metalową obudową są
droższe o 1 zł, ale lepiej wykonane i nie rozłażą się po zbliżeniu
lutownicy.

natchniony "betonie ty nie!"
zapytam, co to jest stymulacja podprogowa?
takie asy zmiennej pomocniczej to pewnie zostali odpowiednio
przeszkoleni, czy i ja dostąpię łaski poznania?

Słuchajcie, a może jednak to jest jakiś bot, tyle że z dobrym
algorytmem, a my z nim gadamy

Słuchajcie, a może jednak to jest jakiś bot, tyle że z dobrym
algorytmem, a my z nim gadamy :)

Kuśwa. Dałeś mi do myślenia...

...profesor Zazul zszedł po śliskich, kamiennych i lekko zakręconych
schodkach. Na samym dole, w świetle zakurzonej żarówki nad masywnymi,
drewnianymi drzwiami, wyjął z kieszeni klucz i otworzył zamek.
Wszedł do ciemnego pomieszczenia, namacał na ścianie hebel zasilania i
przełączył go.

Z cichym trzaskiem włączył się zasilacz, uruchamiając obwody
oświetlenia. Klapiąc przełącznikami zapalały się po kolei wiszące spod
tonącego wysoko w mroku sklepienia żarówki, których słabe
żółtopomarańczowe światło nieznacznie tylko rozjaśniało wnętrze.

Warsztat Zazula przypominał raczej jakąś starą graciarnię, albo może
magazyn niż laboratorium. Na drewnianych stołach w kompletnym wydawałoby
się chaosie, walały się rozmaite elektryczne cewki, lampy i inne
elektryczne podzespoły, wśród przewodów oraz archaicznych przyrządów
pomiarowych. Pod ścianami stały regały z półkami zapełnionymi jakimiś
słojami, pudłami i skrzyneczkami.
W powietrzu zaś unosił się lekko drażniący zapach jakiejś chemicznej
mieszaniny, pomieszany z kurzem i stęchlizną.
Gdzieś za ścianą słychać było ciche buczenie potężnego transformatora,
wypełniającego ledwo wyczuwalną wibracją całą przestrzeń.


Zazul zamknął za sobą drzwi i podszedł do stojącej w najciemniejszym
kącie, wysokiej po sufit skrzyni i szerokiej na kilka kroków, do której
z każdej strony dochodziły grube, czarne kable.

- no no, jak się masz, przyjacielu... - wyszeptał Zazul, jednocześnie
grzebiąc w kieszeni swoje pobrudzonego i poplamionego fartucha.
- zaraz... ja tutaj ci wszystko...

Zazul znalazł w końcu to czego szukał - przypominający gruby długopis
szklany cylinder. Wsunął go w okrągły otwór z boku skrzyni.
W skrzyni coś syknęło, rurka włożona do otworu rozjarzyła się powoli jak
stalowy pręt w piecu indukcyjnym, potem trzasnęły elektromagnetyczne zamki.

Przód skrzyni jak gdyby rozpękł się - ukazując rozsuwające się na boki
wrota. Zazul pociągnął za uchwyt i odsunął je. Buchnęło gorące powietrze.

W pierwszej chwili można było odnieść wrażenie, że to piec przeznaczony
do wypalania ceramiki albo szkła - wypełnione lekko drżącymi ognikami.

W rzeczywistości były to tysiące lamp elektronowych - które zajmowały
całe wnętrze, pozostawiając jedynie wąską alejkę nie szerszą niż na
szczupłego człowieka, ciągnącą się w głąb.

Zazul zrobił krok do środka, ale zawahał się jakby sobie o czymś
przypomniał i poklepał się po lewej , lekko wypchanej kieszeni fartucha
sprawdzając czy czegoś nie zapomniał.

- dobrze... żeby tylko nie dzisiaj... - wymamrotał pod nosem Zazul
uspokojony jakby nieco. Wszedł do środka i wyjął znajdujący się w
przelotowym otworze szklany walec.

Drzwi za nim zasunęły się i szczęknęły zamykając.
Zazul schował go i powoli zaczął iść pomiędzy nie kończącymi się
stelażami z elektronowymi lampami.

ech, pomyśleć że pan Stanisław mieszkał 3 ulice od mojego domu.

W dniu 2017-04-13 o 20:34, niepełnosprawny intelektualnie 'POPIS/EU pisze:
natchniony "betonie ty nie!"
zapytam, co to jest stymulacja podprogowa?
takie asy zmiennej pomocniczej to pewnie zostali odpowiednio
przeszkoleni, czy i ja dostąpię łaski poznania?


Słuchajcie, a może jednak to jest jakiś bot, tyle że z dobrym
algorytmem, a my z nim gadamy

Zgroza, on ma spore kłopoty, w dodatku nie zdaje sobie z tego sprawy.

naprawdę chorych. Tak długo jak długo masz krytycyzm, czyli wiesz co się z
tobą dzieję - choćbyś widział różowe smoki - to nie jest jeszcze źle. Idź
do domu przyjacielu i nie męcz ludzi..."

I to jest prawda. Niestety, czasem widuję osobników, którzy wyraźnie tego
krytycyzmu (już ?) nie mają. I wtedy jest kłopot.

Trochę zabawny jest ten nasz kolega, ale z drugiej strony - ludzka
tragedia jednak. I nic nie da się z tym zrobić chyba.

Z drugiej strony granica pomiędzy dziwną nieraz rzeczywistością a chorobą
bywa trudna do określenia. Wystarczy posłuchać co poniektórych
specjalistów i ofiar od rozmaitych "broni elektromagnetycznych".

Czasem to ewidentne przypadki psychiatryczne ("...idąc ulicą widziałem, że
robotnicy naprawiający drogę przekazywali sobie tajemne znaki na mój
temat..." - to cytat z jednego ze spotkań "ofiar broni EM" ) - a czasem
nie wiadomo, czy coś nie jest na rzeczy.

Kierunkowym ultradźwiękowym emiterem można przy odrobinie złej woli
doprowadzić kogoś do psychozy zapewne. O innych technologiach -
niekoniecznie jawnych - nawet nie wspominając.

Tak czy owak - w dzisiejszych czasach problemy psychiczne stają się chyba
powoli normą...

Tak czy owak - w dzisiejszych czasach problemy psychiczne stają się
chyba powoli normą...

Dnia Sat, 15 Apr 2017 00:28:17 +0200, sundayman napisał(a):

Tak czy owak - w dzisiejszych czasach problemy psychiczne stają się
chyba powoli normą...

Wszelako nie większą niż kiedyś. Onegdaj dziecko nie przeżywało, dorosły
wegetował na marginesie. Dziś jest więcej tolerancji, większa wiedza w
ludzie, wsparcie medyczne i stąd wrażenie że więcej w otoczeniu
odbiegających od normy. Za moich czasów widok garbatego był normą,
obecnie nie uświadczysz. Postęp medyczny.

jak na politechnice warszawskiej zauważyli, że przyszły lider nie
potrafi lutować, to kierowali go na naukę języka JAVA... taki abiturient
stopniowo odkrywał też miłość do wskaźników C++...

za czasów wolności sukcesu platformowo-pslowego jeden radykał popis/eu
został awansowany na lidera... ponieważ były to czasy gdy w budżetówce
"źle się działo" lider zaczął ostro racjonalizować... jakoś tak się
nieszczęśliwie stało, że jakiś początkujący ekspert podłączył tester
rj45 do centrali telefonicznej... no cóż, nawet po się zdarza... lider
zarządza - naprawiamy! jakoś tam rozebraliśmy ten testerek, a tam jeden
scalak... lider patrzy, patrzy, patrzy i mówi "ooo jakiś MC14093, nie
wiem co to jest..." EOT