Jak działają częstotliwości f1 i f2 w obwodzie z nieliniowymi elementami?

Hej
Mam pytanko, otóż, z tego co sobie poczytałem, jak mamy dwa żródła
napięciowe, sinusoidalne o częstotliwościahc f1, f2, to jak sobie je połączę
szeregowo z jakiś opornikiem jeszcze, to w tym jednym kablu, będe miał
częstotliwości f1 i f2. Żadnego mieszania. A jak do tego dodam diodkę lub
tranzystor, czyli niejako tez diodkę, to ponieważ mam element nieliniowy w
obwodzie to otzrymam też, f1-f2, f1+f2. I to podobno jakoś na zagieciu tej
charakterystyki. Jest mi to ktoś w stanie wytłumaczyć? Albo jakiegoś linka z
obrazkiem podać?

Mam pytanko, otóż, z tego co sobie poczytałem, jak mamy dwa żródła
napięciowe, sinusoidalne o częstotliwościahc f1, f2, to jak sobie je połączę
szeregowo z jakiś opornikiem jeszcze, to w tym jednym kablu, będe miał
częstotliwości f1 i f2. Żadnego mieszania. A jak do tego dodam diodkę lub
tranzystor, czyli niejako tez diodkę, to ponieważ mam element nieliniowy w
obwodzie to otzrymam też, f1-f2, f1+f2. I to podobno jakoś na zagieciu tej
charakterystyki. Jest mi to ktoś w stanie wytłumaczyć? Albo jakiegoś linka z
obrazkiem podać?

Obrazek niewiele tutaj da, sprawa lezy w matematyce.

Najpierw zacznijmy od tego ze
sin(a)*sin(b) = (cos(a-b)+cos(a+b)) /2

Czyli iloczyn dwoch sinusoid i sume mozna traktowac zamiennie [ale
czestotliwosc inna], co czasem slychac - zdudnienia. Jesli mowa o
skladowych - interesuje nas tylko suma.

Wezmy teraz element nieliniowy, najprostszy bedzie:
Uwy(Uwe) = (Uwe+2)^2

to +2 jest tylko po to zeby upodobnic to do typowej ch-ki elementu -
nie ma efektu "prostowania", nie musimy sie martwic o ujemne napiecia.

I jesli na wejscie podamy sin(at)+sin(bt)

to
Uwy(t) = (sin(at)+sin(bt)+2)^2 =
=4+sin^2(at)+sin^2(bt)+2*sin(at)*sin(bt)+4*sin(at)+4*sin(bt)

Gdybys to rozpisal na sumy - to widac skladowe a,b, 2a, 2b, a+b, a-b.

A generalnie kazda zaleznosc Uwy(Uwe) da sie przyblizyc wielomianem,
to ogolnie na wyjsciu mamy komplet skladowych n*a+m*b gdzie m,n
- liczby calkowite ..

J.

On Sun, 19 Dec 2004 14:00:53 +0100, "Grodo"

Mam pytanko, otóż, z tego co sobie poczytałem, jak mamy dwa żródła
napięciowe, sinusoidalne o częstotliwościahc f1, f2, to jak sobie je połączę
szeregowo z jakiś opornikiem jeszcze, to w tym jednym kablu, będe miał
częstotliwości f1 i f2. Żadnego mieszania. A jak do tego dodam diodkę lub
tranzystor, czyli niejako tez diodkę, to ponieważ mam element nieliniowy w
obwodzie to otzrymam też, f1-f2, f1+f2. I to podobno jakoś na zagieciu tej
charakterystyki. Jest mi to ktoś w stanie wytłumaczyć? Albo jakiegoś linka z
obrazkiem podać?


Obrazek niewiele tutaj da, sprawa lezy w matematyce.

Najpierw zacznijmy od tego ze
sin(a)*sin(b) = (cos(a-b)+cos(a+b)) /2

Czyli iloczyn dwoch sinusoid i sume mozna traktowac zamiennie [ale
czestotliwosc inna], co czasem slychac - zdudnienia. Jesli mowa o
skladowych - interesuje nas tylko suma.

Wezmy teraz element nieliniowy, najprostszy bedzie:
Uwy(Uwe) = (Uwe+2)^2

to +2 jest tylko po to zeby upodobnic to do typowej ch-ki elementu -
nie ma efektu "prostowania", nie musimy sie martwic o ujemne napiecia.

I jesli na wejscie podamy sin(at)+sin(bt)

to
Uwy(t) = (sin(at)+sin(bt)+2)^2 =
=4+sin^2(at)+sin^2(bt)+2*sin(at)*sin(bt)+4*sin(at)+4*sin(bt)

Gdybys to rozpisal na sumy - to widac skladowe a,b, 2a, 2b, a+b, a-b.

A generalnie kazda zaleznosc Uwy(Uwe) da sie przyblizyc wielomianem,
to ogolnie na wyjsciu mamy komplet skladowych n*a+m*b gdzie m,n
- liczby calkowite ..

Mówiąc prostszym językiem, żeby uzyskać składowe częstotliwości
różnicowych, należy wykonać taka operację techniczną w wyniku której
nastąpi amtematyczna operacja mnożenia obydwu sygnałów wejściowych.
Mnożenie pojawi się, gdy zależność sygnału wyjściowego od wejściowego
będzie zawierała składnik kwadratowy. Taki warunek spełniają elementy o
charakterystykach nieliniowych.
Sumowanie sygnału na idealnych elementach RLC nie daje składnika
kwadratowego bo nieliniowość (istotns) nie występuje.

Dla uzyskania maksymalnej sprawności procesu mieszania (jak największej
mocy sygnałów zawartej w składnikach częstotliwości różnicowych) należy
punkt pracy elementu nieliniowego dobrać tam, gdzie współczynnik przy
składniku kwadratowym jest największy, bo żaden element nieliniowy nie
ma czystej charakterystyki kwadratowej!.

--

Pozdrawiam,

A. Grodecki

Mówiąc prostszym językiem, żeby uzyskać składowe częstotliwości
różnicowych, należy wykonać taka operację techniczną w wyniku której
nastąpi amtematyczna operacja mnożenia obydwu sygnałów wejściowych.
Mnożenie pojawi się, gdy zależność sygnału wyjściowego od wejściowego
będzie zawierała składnik kwadratowy. Taki warunek spełniają elementy o
charakterystykach nieliniowych.

Z tym "mnozeniem" to ostroznie, bo dziala tez mieszacz zrobiony z
jednej idealnej diody - tzn przenosi sume idealnie, o ile suma
jest dodatnia, w przeciwnym razie zero.
Mnozenia sie tu trudno doszukac, a miesza ...

Mnozenia sie tu trudno doszukac, a miesza ...