Skupianie światła na fotoogniwach - wpływ na temperaturę i wydajność

Tue Mar 06, 2012 3:01 pm   

Czy można bez szkody dla ogniwa słonecznego skupić wiązkę światła na nim za
pomocą jakiegoś zwierciadła, lustra czy czegoś innego co skupi światło? Jaka
jest dopuszczalna maksymalna temperatura pracy fotoogniwa wykonanego np.
monokryształów?
No i tez nasuwa się drugie pytanie...Wraz ze wzrostem temperatury rośnie
prąd zwarcia ale maleje napięcie ogniwa przez co moc ogniwa spada około 0,4%
/1stC. Zastanawiam się, czy skupienie wiązki światła na fotoogniwie poprawi
bilans czy też pogorszy. Z jednej strony więcej fotonów a więc więcej
wytworzonych par dziur elektronów a z drugiej strony rosnie temperatura
ogniwa.

Marek

Tue Mar 06, 2012 3:03 pm   

W dniu 06.03.2012 15:01, 4CX250 pisze:

Jak chcesz skupiać, to może olej fotoogniwa i po prostu umieść wymiennik
silnika Stirlinga w ognisku

Tue Mar 06, 2012 3:17 pm   

Zwykle elektrownie słoneczne są położone w miejscach gdzie temperatura
jest dość wysoka ze względu na intensywne nasłonecznienie.


Najbardziej istotny jest tzw Maximum power point na "kolanie" wykresu.
Typowe ogniwo monokrystaliczne ma napięcie około 0.6V i zmienia się
nieznacznie z temperaturą i oświetleniem, natomiast prąd jest bardzo
zależny od intensywności oświetlenia - w pewnych granicach nawet liniowo.

W związku z tym moim skromnym zdaniem stosowanie soczewek ma sens -
zależy od warunków pogodowych.

Sprawność ogniw monokrystalicznych wynosi w warunkach laboratoryjnych
około 15-17%

Najnowsze osiągnięcia w dziedzinie ogniw słonecznych to sprawność 45% w
warunkach lab.

Pozdrawiam

Adam

Tue Mar 06, 2012 3:21 pm   

Am 06.03.2012 15:01, schrieb 4CX250:

Nie ma sensu, więcej na tym stracisz niż wygrasz z ww powodów, jeszcze
ogniwa spalisz. Jak masz lustra czy coś inne to raczej zrób elektrownię
termiczną. Piękną widziałem w Kalifornii w Lancaster, Sierra Rd. Kocioł
na maszcie jakieś 30m i świeci jak jakaś gwiazda widoczna z odległości
wielu mil.

Waldek


--
My jsme Borgové. Sklopte štíty a vzdejte se. Odpor je marný.

Tue Mar 06, 2012 3:24 pm   

Am 06.03.2012 15:17, schrieb Adam Górski:

Soczewki muszą mieć dużo większą powierzchnię, niż ogniwa dla których
mają być zainstalowane. Nie wiem co dzisiaj jest droższe: ogniwo
słoneczne czy zajebista soczewka Fresnela.

Waldek


--
My jsme Borgové. Sklopte štíty a vzdejte se. Odpor je marný.

Tue Mar 06, 2012 3:31 pm   

Am 06.03.2012 15:21, schrieb Waldemar Krzok:

http://esolar.com/news/press/2009_08_05

Waldek

--
My jsme Borgové. Sklopte štíty a vzdejte se. Odpor je marný.

Tue Mar 06, 2012 3:39 pm   

Użytkownik "Waldemar Krzok" <waldemar@zedat.fu-berlin.de> napisał w
wiadomości news:9rml14Fb4rU2@mid.uni-berlin.de...

Ale mi nie chodzi o wyrafinowane cuda ale np. soczewkę ze starej anteny sat
wyklejonej czyms odbijającym a w ognisku której umieści się fotoogniwo lub
wygiętą w kształcie U wypolerowaną blachę. Coś co skupi światło ale nie
będzie kosztować majątku.

Marek

Tue Mar 06, 2012 3:41 pm   

Użytkownik "Waldemar Krzok" <waldemar@zedat.fu-berlin.de> napisał w
wiadomości news:9rmldqFb4rU3@mid.uni-berlin.de...

Ładne...

Marek

Tue Mar 06, 2012 4:32 pm   

Pan Adam Górski napisał:


....na przykład w próżni kosmicznej (numer jeden na krótkiej liscie
sensownych lokalizacji dla takich ogniw).


Czy oby na pewno *słonecznych*? Przetworzenie w warunkach laboratoryjnych
jakiegoś światła na prąd z taką sprawnością wydaje się możliwe. Ale
zrobienie tego samego z całą rozciągłością widma światła słonecznego jest
mocno wątpliwe.

--
Jarek

Tue Mar 06, 2012 4:36 pm   

Pan Waldemar Krzok napisał:


Cieniasy. Mnie się zawsze podobało to:

http://fr.wikipedia.org/wiki/Four_solaire_d%27Odeillo

--
Jarek

Tue Mar 06, 2012 5:28 pm   

E, do dupy z takim lustrem. Nawet się nie da w tym przejrzeć... Znaczy da
się, ale będziesz wyglądał jak w beczce śmiechu...

Tue Mar 06, 2012 6:00 pm   

W dniu 2012-03-06 15:32, Jarosław Sokołowski pisze:

Tak 45%. W rzeczywistości około 40%.
Zupełnie nowy typ ogniwa.

Adam

Tue Mar 06, 2012 8:18 pm   

Użytkownik "Adam Górski" <gorskiamalpa@wpkropkapl> napisał w wiadomości
news:4f564299$0$26699$65785112@news.neostrada.pl...

Mozna prosic coś wiecej ?
Michal M.

Tue Mar 06, 2012 10:52 pm   

Pan Adam Górski napisał:


A jakby to był wywiad dla Dziennika Telewizyjnego, to bez Kozery powiem
pińcet! Co to w ogóle znaczy "45%, w rzeczywistości około 40%"?


Domyślam się, że nie stary. A u kogo to? Kiedyś majlepiej szło jednemu
takiemu z uniwersytetu w Sydney. Zdaje się 34 albo 36 procent, dokładnie
nie pamiętam bo parę lat minęło.

To nie jest tak, że wszystko polega na szukaniu "nowych typów ogniw"
z nadzieją, że się osiągnie sto albo nawet pińcet procen sprawności.
Ograniczenie jest w teorii, nie w praktyce. Można tą całą przerwę
energetyczne ustawić tak, by ogniwo było czułe na wszystkie długości
fal, poczynając od czewieni (albo nawed pod-). Załóżny, że mamy przy
tym stuprocentową sprawność kwantową, czyli każdy foton daje kopa
jednemu elektronowi. Ale kopa daje zawsze takiego samego, nawet ten
fioletowy, co ma cięższą nogę -- częśc jego energii się zmarnuje.
Czyli niedobrze. Jeśli weźmiemy śrubokręt albo siekierę i rozdłubiemy
trochę przerwę energetyczną i nastroimy ją na przykład na światło
zielone, to fioletowej energii będize się marnowało mniej. Ale za to
czerwony foton będzie zbyt słaby, aby cokolwiek z elektronem zrobić.
I znowu niedobrze. Jak się przeanalizuje rozkład widmowy światła
słonecznego i wybierze któryś z wariantów, to zawsze wychodzi sprawność
gdzies koło jednej trzeciej. No, może trochę więcej. Dokładnych wyników
obliczeń już nie pamiętam, zresztą można sprawność trochę ponaciągać
inaczej definiując co to jest "światło" w całym widmie słonecznym.

Jarek

--
I musi się lać. Dana woda podlegająca ciśnieniu, napotykając na otwór,
czyli szczelinę, wypływa. Praw fizyki pan nie zmienisz i nie bądź pan głąb.

Tue Mar 06, 2012 11:01 pm   

sundayman napisał:


Wręcz przeciwnie -- w tych lustrach można się doskonale przegladać.
Idea pieca jest taka, że płaskie lustra są wykonane bardzo dokładnie
i każde z nich puszcza idealnego zajączka ulokowanego w tym samym
miejscu.

Jarek

--
Posłusznie melduję, panie oberlejtnant, że się sobie nie podobam. Jestem w
tym zwierciadle taki jakiś, jakby mi ktoś guzów ponabijał. To szkło nie jest
szlifowane. U tego Chińczyka Stańka, co handluje herbatą, mieli kiedyś takie
wypukłe lustro i jak ktoś spojrzał w nie, to mu się chciało rzygać. Pysk taki,
głowa jak ceber do pomyj, brzuch jak u pijanego kanonika, jednym słowem,
kreatura. Przechodził tam kiedyś pan namiestnik, spojrzał na siebie i zaraz
musieli to lustro zdjąć.