Co sprawia, że elektornicy unikają programowania, mimo bliskiego związku tych dziedzin?

To takie moje spostrzeżenie, z tych osób parających się elektroniką żaden
nie lubi programować - niektórzy muszą, ale właśnie "muszą więc programują".
A przecież te dziedziny są związane ze sobą.

Jak to naprawdę wygląda?

Pozdrawiam
Dsue

To takie moje spostrzeżenie, z tych osób parających się elektroniką
żaden
nie lubi programować - niektórzy muszą, ale właśnie "muszą więc
programują".
A przecież te dziedziny są związane ze sobą.
Jak to naprawdę wygląda?

To takie moje spostrzeżenie, z tych osób parających się elektroniką żaden
nie lubi programować - niektórzy muszą, ale właśnie "muszą więc programują".
A przecież te dziedziny są związane ze sobą.

Jak to naprawdę wygląda?

Ja tam lubię, ale jestem elektronikiem starej daty, co to nawet lampami
na laborkach się bawić musiał (i nawet chciał, choć jednoczesny pomiar
prądu i napięcia na siatkach oktody było dość upierdliwe ).

Ja tam lubię, ale jestem elektronikiem starej daty, co to nawet
lampami na laborkach się bawić musiał (i nawet chciał, choć
jednoczesny pomiar prądu i napięcia na siatkach oktody było dość
upierdliwe ).

Żartujesz chyba.
Nie wierzę, że na laborce tyle sprzętu mieli Za moich czasów jak się
dwie zwojnice (tia... powiedzmy większy potencjometr drutowy) dostało,
to już szaleć można bylo ;)

Miłego.
Irek.N.
ps. żeby w temacie utrzymać - chyba wiem o co pyta, faktycznie mało jest
dobrych programistów z doskonałym zapleczem elektronicznym.

W dniu 2013-02-04 12:53, Irek N. pisze:
Ja tam lubię, ale jestem elektronikiem starej daty, co to nawet
lampami na laborkach się bawić musiał (i nawet chciał, choć
jednoczesny pomiar prądu i napięcia na siatkach oktody było dość
upierdliwe ).

Żartujesz chyba.
Nie wierzę, że na laborce tyle sprzętu mieli Za moich czasów jak się
dwie zwojnice (tia... powiedzmy większy potencjometr drutowy) dostało,
to już szaleć można bylo ;)

Miłego.
Irek.N.
ps. żeby w temacie utrzymać - chyba wiem o co pyta, faktycznie mało jest
dobrych programistów z doskonałym zapleczem elektronicznym.


Bo w ogóle mało jest ludzi doskonałych w swojej dziedzinie.
Ja coś tam potrafię programować w C i nawet to lubię. Ale widzę, że w
mojej kategorii wiekowej (50+) to znaczna cześć elektroników broni się
przed tym. Mam nadzieję, że młodzi nie maja takich oporów.

Bo w ogóle mało jest ludzi doskonałych w swojej dziedzinie.
Ja coś tam potrafię programować w C i nawet to lubię. Ale widzę, że w
mojej kategorii wiekowej (50+) to znaczna cześć elektroników broni się
przed tym. Mam nadzieję, że młodzi nie maja takich oporów.

Użytkownik "Mario" <mariuszd@w.pl> napisał w wiadomości
news:keo8mh$33v$1@mx1.internetia.pl...

Bo w ogóle mało jest ludzi doskonałych w swojej dziedzinie.
Ja coś tam potrafię programować w C i nawet to lubię. Ale widzę, że w
mojej kategorii wiekowej (50+) to znaczna cześć elektroników broni się
przed tym. Mam nadzieję, że młodzi nie maja takich oporów.

Też coś tam potrafię (C++) i też lubię i też ta kategoria wiekowa i zero
wykształcenia informatycznego (poza kilkoma programami na studiach w
algolu dostarczanymi w formie kart perforowanych do ośrodka
obliczeniowego).

Przyjemniej jest samemu napisać programik, niż szukać w sieci gotowych
rozwiązań
Na przykład taka gra - Samotnik (pewnie jedna z wielu odmian). Trójkąt o
boku 5. Wypełnia się wszystkie oprócz 1 i zbijając jak w warcabach dąży
się do tego aby został tylko 1. Syn (wtedy podstawówka) twierdził
(wściekając się), że to chyba nigdy nie wyjdzie. No to posadziłem go
koło siebie i za godzinkę z hakiem mieliśmy program sprawdzający
wszystkie możliwe sekwencje ruchów. Policzyliśmy dla jakich stanów
początkowych (to jedno puste pole) jest najwięcej sekwencji prowadzących
do rozwiązania i wydrukowałem mu po 10 rozwiązań dla każdego stanu
początkowego.
A może kogoś interesuje programik (dwa lata temu miałem taką potrzebę)
do łączenia zrzutów ekranowych z map topograficznych ze strony
geoportal.gov.pl? Ale wersja jest typowo "na kolanie, dla siebie" a nie
"idiot-proof". Słyszałem potem od kogoś, że są takie gotowe - wystarczy
poszukać, ale nie szukałem.

W dniu 2013-02-04 14:21, Piotr Gałka pisze:

Użytkownik "Mario" <mariuszd@w.pl> napisał w wiadomości
news:keo8mh$33v$1@mx1.internetia.pl...

Bo w ogóle mało jest ludzi doskonałych w swojej dziedzinie.
Ja coś tam potrafię programować w C i nawet to lubię. Ale widzę, że w
mojej kategorii wiekowej (50+) to znaczna cześć elektroników broni się
przed tym. Mam nadzieję, że młodzi nie maja takich oporów.

Też coś tam potrafię (C++) i też lubię i też ta kategoria wiekowa i zero
wykształcenia informatycznego (poza kilkoma programami na studiach w
algolu dostarczanymi w formie kart perforowanych do ośrodka
obliczeniowego).

Ja algol poznawałem w liceum. Na PWr pisałem w Fortranie. I raczej sam
stukałem na kartach. Był dostęp do maszyn perforujących w pomieszczeniu
przy bibliotece.

Am 04.02.2013 15:20, schrieb Mario:
W dniu 2013-02-04 14:21, Piotr Gałka pisze:

Użytkownik "Mario" <mariuszd@w.pl> napisał w wiadomości
news:keo8mh$33v$1@mx1.internetia.pl...

Bo w ogóle mało jest ludzi doskonałych w swojej dziedzinie.
Ja coś tam potrafię programować w C i nawet to lubię. Ale widzę, że w
mojej kategorii wiekowej (50+) to znaczna cześć elektroników broni się
przed tym. Mam nadzieję, że młodzi nie maja takich oporów.

Też coś tam potrafię (C++) i też lubię i też ta kategoria wiekowa i zero
wykształcenia informatycznego (poza kilkoma programami na studiach w
algolu dostarczanymi w formie kart perforowanych do ośrodka
obliczeniowego).

Ja algol poznawałem w liceum. Na PWr pisałem w Fortranie. I raczej sam
stukałem na kartach. Był dostęp do maszyn perforujących w pomieszczeniu
przy bibliotece.

Skąś to znam. Też chroniczny brak tuszu w perforatorach kart i związany
z tym brak nadruku. Kto kart nie ponumerował musiał czytać po dziurkach
jak mu się karty pofajdoliły . Kiedy byłeś na PWr? Ja byłem od 1979
do wojny. Potem Berlin i tam terminale dalekopisowe, zamiast Fortranu
Pascal, ale pracę inżynierską pisałem w Fortranie i Pascalu.

W dniu 2013-02-04 15:59, Waldemar Krzok pisze:
Am 04.02.2013 15:20, schrieb Mario:
W dniu 2013-02-04 14:21, Piotr Gałka pisze:

Użytkownik "Mario" <mariuszd@w.pl> napisał w wiadomości
news:keo8mh$33v$1@mx1.internetia.pl...

Bo w ogóle mało jest ludzi doskonałych w swojej dziedzinie.
Ja coś tam potrafię programować w C i nawet to lubię. Ale widzę, że w
mojej kategorii wiekowej (50+) to znaczna cześć elektroników broni się
przed tym. Mam nadzieję, że młodzi nie maja takich oporów.

Też coś tam potrafię (C++) i też lubię i też ta kategoria wiekowa i
zero
wykształcenia informatycznego (poza kilkoma programami na studiach w
algolu dostarczanymi w formie kart perforowanych do ośrodka
obliczeniowego).

Ja algol poznawałem w liceum. Na PWr pisałem w Fortranie. I raczej sam
stukałem na kartach. Był dostęp do maszyn perforujących w pomieszczeniu
przy bibliotece.

Skąś to znam. Też chroniczny brak tuszu w perforatorach kart i związany
z tym brak nadruku. Kto kart nie ponumerował musiał czytać po dziurkach
jak mu się karty pofajdoliły . Kiedy byłeś na PWr? Ja byłem od 1979
do wojny. Potem Berlin i tam terminale dalekopisowe, zamiast Fortranu
Pascal, ale pracę inżynierską pisałem w Fortranie i Pascalu.

Od 79 do 86. Faktycznie po jakimś czasie znalem kody perforacji
Terminale u bas też były (dalekopisowe) - pracownia Minimop, w
publikacjach podawana jako sukces naszych specjalistów a tak naprawdę to
jedna z funkcjonalności systemu George3.

Ja algol poznawałem w liceum. Na PWr pisałem w Fortranie. I raczej sam
stukałem na kartach. Był dostęp do maszyn perforujących w pomieszczeniu
przy bibliotece.

Dokładnie tak - też była sala, gdzie się na maszynach perforowało te karty

A może kogoś interesuje programik (dwa lata temu miałem taką potrzebę)
do łączenia zrzutów ekranowych z map topograficznych ze strony
geoportal.gov.pl? Ale wersja jest typowo "na kolanie, dla siebie" a nie
"idiot-proof". Słyszałem potem od kogoś, że są takie gotowe - wystarczy
poszukać, ale nie szukałem.

Ale co łączy? Grafiki?

Łączy bitmapy.

przed tym. Mam nadzieję, że młodzi nie maja takich oporów.

Am 04.02.2013 16:09, schrieb Mario:
W dniu 2013-02-04 15:59, Waldemar Krzok pisze:
Am 04.02.2013 15:20, schrieb Mario:
W dniu 2013-02-04 14:21, Piotr Gałka pisze:

Użytkownik "Mario" <mariuszd@w.pl> napisał w wiadomości
news:keo8mh$33v$1@mx1.internetia.pl...

Bo w ogóle mało jest ludzi doskonałych w swojej dziedzinie.
Ja coś tam potrafię programować w C i nawet to lubię. Ale widzę,
że w
mojej kategorii wiekowej (50+) to znaczna cześć elektroników broni
się
przed tym. Mam nadzieję, że młodzi nie maja takich oporów.

Też coś tam potrafię (C++) i też lubię i też ta kategoria wiekowa i
zero
wykształcenia informatycznego (poza kilkoma programami na studiach w
algolu dostarczanymi w formie kart perforowanych do ośrodka
obliczeniowego).

Ja algol poznawałem w liceum. Na PWr pisałem w Fortranie. I raczej sam
stukałem na kartach. Był dostęp do maszyn perforujących w pomieszczeniu
przy bibliotece.

Skąś to znam. Też chroniczny brak tuszu w perforatorach kart i związany
z tym brak nadruku. Kto kart nie ponumerował musiał czytać po dziurkach
jak mu się karty pofajdoliły . Kiedy byłeś na PWr? Ja byłem od 1979
do wojny. Potem Berlin i tam terminale dalekopisowe, zamiast Fortranu
Pascal, ale pracę inżynierską pisałem w Fortranie i Pascalu.

Od 79 do 86. Faktycznie po jakimś czasie znalem kody perforacji
Terminale u bas też były (dalekopisowe) - pracownia Minimop, w
publikacjach podawana jako sukces naszych specjalistów a tak naprawdę to
jedna z funkcjonalności systemu George3.

Znaczy razem startowaliśmy . Co studiowałeś? Znaczy jaki potok?

Minimop miał kilka zalet, na przykład drukarkę kart perforowanych,
dzięki której nie trzeba było wstukiwać na terminalach kartowych, tylko
gotowy program minimłotkowy wydrukować na kartach. Za to załączenie
drukarki wierszowej wymagało dwóch osób względnie jednej osoby o
wzroście >180cm. Trzeba było nogą nacisnąć stycznik, a paluchem nacisnąć
przycisk z drugiej strony. Klima była nawalona i czasami nie dało się
wczytać systemu z taśmy, bo strajkowała. Otwieranie okien i drzwi i
robienie przeciągu pomagało . Ach, to były czasy!